Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

ΑΔΕΙΟΚΛΕΙΔΩΜΕΝΟ


Παράξενο....παράξενο πως καταλήγουν τα πράγματα στη ζωή..
ποτέ δε ξέρεις τι θα συμβεί απο τη μια στιγμή στην άλλη.

και να που είσαι εδώ.Το μικρό εκείνο αγόρι που έτρεχε στο σπίτι με τα λασπωμένα παπούτσια του.

Και τώρα είσαι πια μεγάλος.Σωστός άντρας.

Δε μπορώ όμως να σε δω πια.Κλειδώθηκες σε ένα αδειο δωμάτιο,που για σένα είναι πλήρες.

ΈΝΑ δωμάτιο γεμάτο τετραγωνισμενα πραγματα... κουτιά. ΤΟΙΧΟΙ,ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ,ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ.

Παράξενο πλάσμα και ο άνθρωπος.Στους αιώνες έφτιαξε αξιοθαυμαστα πράγματα για την διευκολυνσή του και για την ποιοτητα της ζωής του. γιατί ομως εφτιαξε εχθρους ,και κατι που να χει πολλαπλες ιδιοτητες και να τον επισκιάζει.....? Ομως σήμερα γιατί καταργεί όλους του τους φυσικούς κανόνες , ενώ το ξέρει οτι το κάνει.....?. Δε μπορει να γνωρίσει τον εαυτό του, γιατί αλλάζει συνέχεια.Δεν αντικρίζει παρα μόνο τη σκιά του εκάστοτε εαυτου του.Φευγαλέες ματιές αυτού που νομίζουμε οτι είμαστε.

Βγες απο αυτο το δωμάτιο..Ας ξαναπαίξουμε στις αυλές, να λερωθούμε , να νιώσουμε τη γη.

Να φωνάξουμε γι αυτό που μας κραταει μέσα και όχι να σωπαίνουμε επηδη τα είπαν αλλοι για εμας στην τηλεόραση.Ο Pawl Ester αναρωτήθηκε , γιατί πρέπει να οριοθετούμε τα πάντα και να τους δίνουμε ένα όνομα όταν η ψυχή μας είναι ένα κλειδωμένο δωμάτιο?Και ποιος έχει τα κλειδιά?Και η λύση είναι να εξσφανιστούμε?



Κάποιος πιο μεγάλος θα μας πει πως είναι της ηλικίας μας..αλλά βλέπω πως οι ηλικιακά μεγάλοι ,συμβουλευουν, να ζουμε χωρίς να το ψάχνουμε , αλλα καποιοι απο αυτους εχασαν τα κλειδια και ζητάνε διασώστες.Η λύση είναι να προσαρμοστούμε στο ''δωμάτιο''......?



Εγώ κατάλαβα πως όσο και να ψάχνεις λύσεις , τα γεγονότα σε ξεπερνάνε και δε τα χωράει ο νους σου..Το μόνο που σε κρατα δυνατό είναι η ευελιξία σου..

Αν δε μπορείς να βγείς , κοιτα έξω απο το παράθυρο....λυση ειν κ αυτή..

8 σχόλια:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

μα ..απ το παράθυρο κοιτάζω ..απ το παράθυρο ....

ακόμα και η λειτουργιά της αναπνοής μου μπήκε στο μικροσκόπιο ..

μα η ψυχή και το μυαλό είναι όλα δικά μου ..αυτά ελεύθερα θα πετούν και θα τα ορίζω έτσι κι αλλιώς

τι κι αν κλείσουν το στρατί ..και με δεμένα μάτια χιλιάδες δρόμους βρίσκω εγώ χιλιάδες μονοπάτια ..

κι αν κάποιος την ανατολή
τα παραθύρια κλείσει
ξέρω εγω να καρτερώ τον ήλιο κι απ'τη δύση

τι μου κάνεις πάλι !!

Unknown είπε...

geia xara!!!!!
kleise ta matia ksana kai des tous dromous gia na deis to gennimqa tou iliou pantou..spase to mikroskopio..ela na to spasoume mazi!as ktisoume spitia xwris ''portes'' kai ''parathira''.......

xeretismous .... eleutheriakous!!!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Ανάταση

εύχομαι

κι ολόφωτο νου!!!

jerronymo είπε...

Η χαμενη αθωοτητα. Ναι ρε γαμωτο χωρις να το καταλαβουμε και προκειμενου να επιβιωσουμε(οχι να ζησουμε) αλλοιωνουμε οτι ομορφο υπαρχει μεσα δινοντας ταυτοχρονα υπερβολικη σημασια στην υλη.Καλα ειναι να βλεπεις τον δρομο απο το παραθυρο αλλα σημασια εχει να πηδηξεις απο αυτο...

Unknown είπε...

file apo tis floges!!
anastasi sta panta!!!

Unknown είπε...

jer!
geia xara..xronia k zamania

pop-αρι είπε...

όταν καταλαβένεις ότι πλησιάζει η στιγμή που δεν θα μπορείς να δεις ίσως το καλύτερο να είναι να πηδήξεις απτό παράθυρο στο κενό.
κάποιοι το έκαναν,δεν ξέρω αν είναι εντάξει, τουλάχιστον έφυγαν την κατάλληλη στιγμή, πριν κλείσουν όλες οι έξοδοι και συνεχίζουν τον παράδεισο όπως τον άφησαν εκεί που ήταν πριν

άλλοι πάλι συμβιβάστηκαν προς χάρην της βολής τους και έγιναν ένα με όλους τους υπόλοιπους που ποτέ τους δεν είδαν παράθυρο και δεν είδαν γενικά τίποτα

δεν ξέρω έτσι το βλέπω, εύχομαι να κατάλαβες τι εννοώ

Unknown είπε...

katalava..k pisteuw pws se olous mas etixe na perasei i skepsi na pidiksoume apo auto t parathiro sto keno,alla de t kaname.kapoioi t ekanan,de kserw an itan g to kalo tous..omws t ekanan..
geia xara