Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Τ Ε Λ Ο Σ (?) ( ! )


Για το τέλος γράφτηκαν πολλές θεωρίες,τραγούδια,ποιήματα..
Ομως κάποια πράγματα μονο τέλος δεν εχουν..καποια διαρκούν για να μας κανουν να αγαπαμε το τέλος...

Μιλάω για τους δρόμους ,τους ατελειωτους που διανύει πέρα απο σύνορα και πινακίδες ,ένας ανθρωπος για ένα κομμάτι ψωμί.

για τα ατελειωτα και αυξανομενα συγχρονα στρατοπεδα συγκέντρωσης

για την υπομονη των εργατων στα ορυχεια

για τα σπαστικα ρολογια στα χερια μας

για τα εκνευριστικα κινητα στις τζεπες μας

για την σαρκοφάγα πιστωτική στη τσάντα

για τα λαμογια τις ασφαλιστικες

γιαυτους που πατουν επι πτωμάτων

γι αυτους που φορουν στολή

για τα ζομπι

για τα γουρουνια

για την γρίπη των χοιρων

για την ''κριση΄''

για τα χαπια

για τα μεμονομένα περιστατικά

...για τις τράπεζες

για τα σοφρονιστικα κολαστήρια

για την συγχρονη δικιά τους δημοκρατια

για τα ατελειωτα τσιγάρα ενος ποινικού κρατουμενου

για τα σπασμενα ονειρα

για τα χαμογελα καθημερινης υποκρισιας

για τις συνεχομενες καταγεγραμμένες κινήσεις μας

για τον χαμενο μας χρονο

για το χαμενο μας χωρο..

για αυτους που γκρεμιζουν καθε μερα την αξιοπρεπεια μου

γι αυτους που με κανουν να βρίζω την ανθρωπινη μου ρατσα

για τους αθώους δήμιους και για τους ''ενοχους'' νεκρους.........

για τον θάνατο...



γι αυτά μιλάω...

όμως και κατι αλλο δεν εχει τέλος και αυτο με κάνει χαρούμενη..

μιλάω για το αίσθημα της ελευθεριας

για την όψη και την εικόνα της..για τα όλα της..

τώρα πια δε εχουν τέλος τα όνειρα..

δε εχουν τέλος οι μνήμες.



Γιατι μπορεί το τέλος να ναι μαγεία ,όπως είπε και κάποιος φίλος , αλλά ρε φίλε , πιο μαγεία είναι η πορεία προς αυτο..

σε κάνει να αγαπάς τη ζωή,κάτι που κάποιοι σήμερα σε βάζουν να αγαπάς το τέλος σου.



ενα πρωί θα ανοίξω την πόρτα

και θα βγώ στους δρόμους

όπως και χτες.

και δεν θα συλλογιέμαι παρά

ένα κομμάτι απο τη θάλασσα

-αυτό που μου άφησαν-

και την πόλη..

την πόλη που τη σάπισαν

και τους φίλους μας που χάθηκαν..

10 σχόλια:

jerronymo είπε...

Οι ανθρωποι πολλες φορες επιθυμουν ενα τελος για να οραματιζονται μια νεα αρχη.Sε αυτα που αναφερεις εγω δεν βλεπω κανενα τελος παρα μονο προσωρινες παυσεις.Δυστυχως σε ολα, εκτος απο ενα που και αυτο εχει παυσεις και οχι τελος. Την θεληση για ελευθερια...

Unknown είπε...

auta pou lew einai auta pou simera de exoun telos.pou olo kai auksanonte.de katalaves kala jer

λοφανθρωπος είπε...

...μηπως αντι να ψαχνουμε το τελος πρεπει να ψαξουμε την αρχη...εκει θα βρουμε τη ριζα του κακου... θα το απομυθοποιησουμε και πιθανως αν θελουμε θα το πολεμησουμε και θα το νικησουμε...τοτε ηταν ενας κοσμος γεματος λοφους και τωρα ειναι ενας κοσμος γεματος λασπη... η λασπη δεν εμφανιστηκε απο τη μια στιγμη στην αλλη... καποιος-οι ξεκινησαν να την ριχνουν...καιρος να ξεβρωμισουμε το τοποιο..

Unknown είπε...

lofanthrwpe file m
einai kairos na ksevromisoume..kaue telos k arxi k kathe arxi k telos..ela omws pou kapia pramata anti na stamatoun olo k eksixronizonte k ginonte xeirotera k apaisia sti zwi mas k mas kanoun kourasmenous k mizerous k ksexname tin arxi..auto eipa sti anartisi m.de analiw thewria gia to telos alla milaw gia kapia pramata pou ksexname na ta teliwsoume.k kanoume ti mizeria tropo zwis.doulia k katanalwsi k sta alla theatis,auti einai i mizeria tis sigxronis zwis

jerronymo είπε...

Μα καλη μου ver ξερεις οτι η ιστορια ειναι ενας κυκλος που επαναλαμβανεται με διαφορετικα χρωματα και παχη της γραμμης.Δεν γινονται μονο σημερα. Παντα γινονταν με διαφορετικους πρωταγωνιστες...

Unknown είπε...

nai sigoura,alla i leksi telos einai terastia k simenei polla.egw de epixeirw na peksw mazi tis alla na tis dwsw diastasi ekei p den iparxei..kai kiriws sta aisiodoksa aisthimata ta opoia vgainoun apo ta disaresta

outcast poetry είπε...

μόνο ο έρωτας μας έχει απομείνει...και το κρασί...να τα φιλάτε καλά...

καλημέρα...

βασίλης

Β.Σ. είπε...

ΒΕΡΕ(Α)ΓΓΑΡΕΙΑ

θα σου απαντήσω με ένα απόσπασμα απο ένα ποίημα που έγραψε κάποιος πριν χαθεί σε μια αναζήτηση παραίσθήσεων παραπλεύρως της Λίμνης Βόλβης της ξεζουμισμένης.

Τέλος

Τέσσερα γράμματα και ένα σίγμα τελικό / σαν δέρμα φιλντισένιο που διακοπτέται απο τις πληγές / σαν άσφαλτος που διακόπτεται απο λακκούβες.

όταν όμως η πληγή θα διακόπτεται απο το δέρμα / και η λακκούβα απ την άσφαλτο / τότε πιστεύω θα αρχίσουμε να ανταλλάσουμε ισότιμα τις στιγμές μας.

κάνοντας το τραπέζι σε μια αρχή.
καίγοντας τα διπλά βιβλία

.....


υ.σ. προχθές πέθανε ο Λεωνίδας Χρηστάκης.81 χρονών.επίσης έχει πεθάνει και το οκτάωρο.ετών 90.

εμείς όμως περιδιαβαίνουμε ( βηχοντας συνθηματικά ) το Γολγοθά απ την ανάποδη.

να ΄σαι καλά και να προσέχεις.

υ.σ. 2 απο την μούχλα βγήκε η πενικιλινή.

Unknown είπε...

vasili..
geia xara

Unknown είπε...

basilio m!!!
euxaristw pou me thewreis aggareia!!!!

emeis peridiavainoume ton golgotha ap tin anapodi!!oxi mono vixontas sintimatika alla kai me to idio vimatismo!!
esy na prosexeis..
filia