το οπλο σου ,αγγιζει τα μάτια μου.
ειμαι εχθρός και επικίνδυνος για σενα ,στρατιώτη.
Άσε το λαο μου ήσυχο.Άσε με να ζησω πολλά πρωινα ακόμα χωρίς να ακουω βομβες να σκανε και συμμαθητές μου θαμμένους στο χώμα.
Δε θέλω αλλα δάκρυα,θέλω να δω την ελιά που φύτεψα να μεγαλώνει μαζί μου και το λάδι της να τρέφει εμένα και τα αδέρφια μου...όσα απέμειναν.
Δεν εχω χρηματα να σου δώσω,ούτε πετρέλαια,έχεις φίλους να τα μοιράζεσαι αυτά.Απο μένα θα πάρεις μόνο την χαμένη μου αθωότητα και την οργή μου, που σαν παιδί δεν έπρεπε να έχω.Την ελευθερία μου ζητάω και να μπορώ να παίξω ελευθερα πέρα απο τείχη και τα συρματομπλέγματα.Θέλω να ζήσω.
Ειμαι παιδί,δε με βλέπεις?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου