tag:blogger.com,1999:blog-20255914776839784292024-03-13T10:31:36.246-07:00χαοτικη κληρονομιαAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.comBlogger105125tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-73737809936577158482015-06-26T08:27:00.000-07:002018-05-09T14:48:48.831-07:00Για τα αλάνια.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Σε μια πολη,που οι διψασμενοι μου στοχοι δεν βρίσκουν πατημα,που ο έρωτας στεριωνει μα δε πατάει έδαφος,οπου το κόκκινο δε γινεται μαυρο..ΜΑ εγω φοράω μάυρα κι όμως λάμπω.<br />
Σκευτομαι τα αλάνια μου,τα παιδια αυτα που σπ´αζαμε τζ´αμια και στα αρχ´ιδια μας το κόςτος.<br />
Για το ΧΡιστόφορο που ειναι εντάξει επειδή.ΓΙ αυτο το παιδί που μας θελει ολους εκει,μια γροθιά,ετοιμοι να ανοίξουμε τα βιβλια μας σαν κόμικ οι ιδέες να αποτυπόνονται.<br />
Για το ΓΊαννη που η εξυπνάδα παντρευεται με καθαρό βλέμμα,που ειναι εκει σε κάθε δε αντέχω,σε κ´αθε επισκεψη και εγκεφαλικό δέσιμο.<br />
Για το ΧΡιστόφορο,την τρέλλα που με ολοκληρώνει,το καραβι ενος στόλου που μας ανηκει,αλλά αμα γουστάρουμε το βυθίζουμε,πέρνοντας μαζί μας δυσκολίες,μα χαμόγελα μπροστα απ του κόσμου το άδικο.<br />
Για την ΑΡεστεια που δε ξέρω καλά,μα ομως ξέρω πως την ξέρω,για μια ιδέα μπροστά θα πίασουμε χέρια.<br />
Για τον ΑΝτωνη,που η μουσική δε θέλει νότες,θελει στεγη,κοινοβια,γεματη αναμνησεις,εκρηξεις φωτεινες.<br />
Για τον ΒΑλεντινο που ξερει καθε βλέμμα μου,κάθε κτυπημα καρδιας.αρνηση και αγαπη.<br />
Για το Πανο που η θλιψη γίνεται καφρίλα.<br />
Για τη ΧΡυσα που τα παράτησε.<br />
γΙα τον ΚΥριακο που μας άφησε.<br />
γΙα τον ΒΑσίλη που με έκανε να γρ´αψω,να διαβάσω,να ειρωνευομαι και να δέχομαι.<br />
Για το ΣΤελιο που πληγωσα μα παντα θα μαστε παιδιά.<br />
Για αυτα τα παιδια που δε βλέπω,μα μια μέρα ολα θα ναι ανοικτά,θα μαστε αφθονοι.Σε καμια ταξη και ασφάλεια.Καλη ανταμωση.ΚΙ εγω εδω που ήμουνα πάντα,να περιμενω την παρέα,ολοι μια φλόγα που θα καψει τα χλωρά και τα ξερά.<br />
Ας γίνουμε εμείς οι ληστές,ας πάρουμε πίσω το χαμενο μας χρόνο,αυτον που μας εκλεψαν,αυτον που λεηλάτησαν.<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Εμπιστοσύνη,μια λέξη τόσο διαστροφικά περίεργη<br />Σε κάνει τόσο αδύνατο με τις συγκινήσεις..<br />Γιατί όταν δεν προσέχεις πίσω από τις μάσκες που φοράς, μην χρησιμοποιείς καμία σπαταλημένη </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">λέξη για εμπιστοσύνη,ειδικά γι αυτούς που σε σπρώχνουν στο έδαφος,σου τραβάνε τη μάσκα και σε αφήνουν κάτω....Και βλέποντας σε απο ψηλά σου κάνουν την ερώτηση που τους κάνει να νιώθουν στα ψηλά..</span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Βίαιος λόγος επαναστάσεων για τους ανθρώπους που καταστρέφουν οτι ομορφο αξίζει να αισθάνεσαι. Δεν χρειάζομαι μια αιτία, γιατί η οργή μου περιφρονεί ακριβώς τη φύση της ανθρώπινης φυλής ,όταν βλέπω πως είμαι η ίδια η απέχθεια και η βία,το μίσος γίνεται ο μόνος φίλος μου,γιατί δε βρίσκω πουθενά την αγάπη πια.. Η επιείκεια αποταμίευσής μου όταν χάνεται η αγάπη πέρα από τον έλεγχό σας. Η χλωμή σκιά της σφοδρής επιθυμίας που δεν μπορεί το φως η ψυχή σας να κρατήσει.. Έτσι τις κρύες πικρές παραισθήσεις πάγου σας ,δεν χρειάζομαι , ΟΎΤΕ ΝΑ ΖΉΣΩ μέσα στον κενό κόσμο σας.. Ούτε να πεθάνω απο αναπνευστικά προβλήματα στη μέση του δρόμου..γιατί ήδη ασφυκτιώ στο σπίτι μου..Και δε εχω λεφτά να πάρω αντιασφυξιογόνα μάσκα..<br /><br />Η ομορφιά δεν είναι πλέον αυτό που βλέπαμε,ολες οι ομορφιες είναι όλες στη συγκρουση πια,μακρια απο την εξουσια ενος βασιλειου που μας φροντιζει...και η ουτοπία δεν θα έρθει γιατί την εμπιστοσύνη που δεν μπορώ να αισθανθώ, γιατί ο πόνος και το καμένο μου μυαλο έχουν πάει παράφρονες σε κελί χωρίς παράθυρο..και πεθαίνω κι εγώ καθε μέρα εισπνέοντας ληγμένα χημικά που με ντοπάρουν.<br />'' Έχεις πραγματοποιήσει τα πάντα εσύ και πρέπει να αγαπηθεις τελικά?'' ''Εάν όχι, μπορείς να αγαπήσεις οποιοδήποτε ,αλλιώς; ''</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-22172898857482977312014-09-19T10:31:00.000-07:002014-09-19T10:31:34.109-07:00ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Για τον δρόμο που τραβάω,η σκεψη δε εχει τελειωμο.26 χρονων,τελειωσα τις σπουδές μου και γυρισα στο τόπο που γεννηθηκα.Το λέω έτσι γιατί τίποτα πλέον δε έμεινε όρθιο,απο τις μυρωδιές ,τις αναμνήσεις ,τα παιχνίδια.Παρα μόνο η θάλασσα και αυτη η διαδρομή με το αυτοκίνητο δίπλα της ,το ηλιοβασίλεμα.Ολα πουλήθηκαν και είναι η σκέψη να ξαναφύγω.Μα έτσι δεν ελευθερώνομαι.Και ο δειλός πεθαίνει εκατό φορές.Αυτος ο δρόμος,που θέλω να χαράξω δε έχει πατρίδα,είναι γεματος αγκαθια,μα στο τέλος θα γελάσω,γιατί θα φτάσω.<br />
Ολα πουλήθηκαν,μαζί και οι συνειδήσεις των ανθρώπων.''Θα μας πάρουν τα σπίτια μας'' λένε όλοι και σοκάρονται.Ναι θα μας τα πάρουν απαντάω.Επηδη εσυ τους αφησες,εσυ τους αφηνεις,εσυ τους πληρώνεις,εσυ τους τα δίνεις.Δε θα μιλήσω για τις εκποιήσεις που παν να γίνουν στο νησί,μα για το χαμένο χώρο ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ.Αυτον τον χώρο που δεν μας έμεινε,που δε μπορώ σαν νεος να θέλω,να θέλω και να μπορώ να δημιουργήσω.Ψάχνω δουλεια ποσο καιρό,στο ένα αφεντικό μετά το άλλο,καλοπροαίρετη,καλοντυμένη,κρύβοντας τα τατουάζ και βγάζοντας το σκουλαρηκι,χαμογελαστή πέτρινα,βλέποντας πόρτες να κλείνουν και να μην ανοιγοντε άλλες.Ε οχι,δε θέλω να δουλέψω για κανέναν,θέλω να δίνω κλωτσιά στην πόρτα που μου κλείνουν και μπουνιά στα μούτρα του δηθεν τυπά που πιστευει πως είναι καλυτερος απο μένα.<br />
Τι φοβάστε ρε,τι φοβάστε σε μια χούφτα τόπο που μένετε.Η γη που κάποτε είχατε,τα περβόλια,τα δέντρα,τα χωράφια με τις σπορές,οι βάρκες,τα λιμάνια,οι πόλεις, τα χωριά σας,αυτα που ήταν δικά σας και χαιρόσασταν με τη σοδειά,λυπόσασταν με τις μπόρες,ο 'ηλιος ,ο αερας,το νερό.Δε ειναι δικο σας.Τι κάνετε.Εγιναν οι πόλεις φυλακές,γεματες χρεωμένα σπορτ ακριβα αυτοκίνητα,πολυκατοικιες ξένων αγοραστων,τραπεζες μετόχων αγιων προστατών,εθνοπατέρες να μιξοκλαινε να τους λυπαστε,εθνικια να εκμεταλευοντε τη φτωχεια σας και το προσφατο παρελθον.Εγιναν τα χωριά,ξερά,με τις σοδειες να πωλούντε σε ξένες εταιρείες,το κρασί πλέον θα ναι σε χρώμα τιρκουάζ επηδη θα το λέει η αγορά,το χώμα να σταζει αιμα εργατων και τα λιμάνια να γίνονται χώρος παρκινγκ για τα κότερα αυτων που ξερνάνε χρήμα.ΤΙ ΦΟΒΆΣΤΕ ΡΕ,ναι θα σας πάρουν τα σπίτια.Τότε θα βγειτε με τα όπλα,με τα ξυλα,θα αλυσοδεθειτε γύρω απο τις κολώνες.Τωρα,ενω σε λίγο ο αερας που θα αναπνέετε θα ναι πιο ακριβος απο τη ζωή σας.<br />
Θελω να ζησω γιατί μπορώ.Οπουδήποτε.Μα σε τουτον τον τόπο,με τις ρημαγμένες μνήμες,τις θολομένες ιδέες,ας μη γίνει η ζωη μας ένας δείκτης βενζίνης που όλο τελειώνει.Γιατί ολοι στις δουλειες,οδηγώντας γι αυτες,χάνετε χρόνο για περπάτημα δίπλα στη θάλασσα,ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ.Αυτό που μας έμεινε.Που σιγά σιγά λιγοστευει,όπως και ο χρόνος.<br />
Και είναι και η ψυχή.Ειναι αυτο που εχουμε όλοι και φοβομαστε το θάνατο.Μα κάποιοι δε εχουν,εχουν δολάρια στα μάτια.Δε χαμογελάτε πια και τα παιδιά σας τα κάνετε τόσο μίζερα που δεν ξέρουν τι θα πει παιχνίδι,βάζοντας στα χέρια τους ένα τετράγωνο πράγμα για να μη σας ενοχλούν..Πως να
χαμογελάσεις,αφου τα ερπετά σφύγγουν ολοένα τον λαιμό.Απλα καμουφλάρεσαι
κι εσυ σε ερπετό.Απαγορευεται να χαμογελάς,μόνο να λες χαζά αστεια για
να σπάσει ο πάγος,ετσι για να λένε πως η κοινωνία είναι ακόμα ζωντανή.<br />
Δε
θέλω αστεία,θέλω να χαμογελάω απειλητικά στα μουτρα τους.Οταν σφυρίζουν
με τη γλώσσα τους,στάζοντας δηλητήριο για να με φοβίσουν,εγω θα
χαμογελάω δειχνοντας τα δόντια μου.Δε θέλω τα λεφτα σας κυριοι αφεντικά.Μπορω να ζήσω και χωρίς εσας.Φτάνει να γίνουμε πολλοι,φτάνει να πάρουμε πίσω τη γη και την ελευθερία μας,να γίνουμε ξανα συγχωριανοί.Χωρίς αφέντες και αγιους μετοχους,που υπόσχοντε.Για να μη φύγουμε όσοι απομείναμε ζωντανοί,ξυπνήστε γιατί ναι,θα σας πάρουν τα σπίτια σας.Και μαζί με τη στέγη θα σας πάρουν και την ψυχή.<br />
Καιρος να δουμε τις τράπεζες καμένες και τους φασιστες ληστες στα χέρια μας.<br />
Ας γίνουμε εμείς οι ληστές,ας πάρουμε πίσω το χαμενο μας χρόνο,αυτον που μας εκλεψαν,αυτον που λεηλάτησαν.<br />
<br />
Αποφαση και ελπίδα για να ελευθερωθω..Και ο δειλός πεθαίνει εκατό φορές..</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-50372198360557007342014-07-11T05:12:00.000-07:002014-07-11T05:13:04.068-07:00λιγο πριν να φυγω..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Και πως να φύγω..</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Περπατώ στα στενά της Σαλονίκης,σαν μωρό που σήμερα βγήκε πρώτη φορά στο δρόμο.Όλα γυρω μου απίστευτα,λες και αυτη η σάπια μα πανεμορφη πόλη,ξέχασε το αστικό γκρι θλιμμένο της πρόσωπο και με κερνάει ποτά.Μεθυσμένη απο αναμνήσεις.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ποια ρημάδα ανάγκη με κάνει να φύγω.Ποια καθημερινότητα με καλεί σε νέα όνειρα.Να φύγω απο αυτό που με μεγάλωσε,που με έκανε να δω και με τύφλωσε μετά.Το καινούριο,το νέο,το ασκοπο,το σίγουρο,το αβεβαιο,το αστοχο,το πραγματικο,το φαντασιακο μου.Σε ενα κουβα τα ριξα όλα.Στα δυσκολα αντέχω μα δε ξέρω αν αντέξω το κόσμο του κουβά.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ερωτας,αυτος με κραταει.Αυτος που με βασανισε και με κανε να βασανίσω κι αλλους</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
.Αλλα, αυτος, με κραταει καλωδιωμένη να κοιτάω στο ταβάνι όσα περασαν και μενω σε αυτο το κόσμο,να σκευτομαι αυτα που θα ρθουν.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Αληθεια,ποιο αγγιγμα
σε κανε να νοιωσεις τον έρωτα μου.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Οποιος και αν είσαι.Και φευγω χωρίς να ξέρω ακριβώς ποια είμαι και εγώ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Τοσα πολλα πριν φυγω..Πριν
αυτο που έχεις τωρα και σε κουρασε ή
απλα σε ανανεωνει, να εξαφανιστει.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Δε με είχες ποτε δικιά
σου,ήσουν σε μερη ξένα,μα το κορμί σου
ίδρωνε στο δικό μου,έσταζε το πάθος,σαν
τη ψιχάλα στο παράθυρο που κοιτάω όταν
βρέχει και σκαλώνω.Ένα τσιγάρο και άλλο
και άλλο.Μπούκωσε ο λαιμός μου,μα δε
θέλω να το κόψω το ρημάδι.Δε μπορώ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Φοβε ,αντε στο διάολο,όσο και αν διεγείρεις λάγνα τις αισθήσεις μου.Εσυ που κάνεις τις σκέψεις μου να τρέμουν μη τυχόν και ελευθερωθούν.Μα οι αλυσίδες τους είναι γεμάτες αναμνήσεις και δρόμο.Στιγμές που δε μπορω να φέρω πίσω,βλέμματα που απλά θα μείνουν χαραγμένα στα κρύα σίδερα.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Σαγαπάω αλλά ξέχνα
το.Ξέχνα το,μα να με θυμάσαι,σαν μια
γυμνή κούκλα πεταμένη στο κάδο,που τη
μάζεψε ένας φοιτητης καλών τεχνών και
με στόλισε στο σπίτι του.Ετσι να με
θυμάσαι.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Κι όμως γιατί..γιατί μα
φηνεις,με κοιτάς και με βλέπεις να
φευγω.Μη μου λες πως μαγαπας,μη λες απλα
τίποτα,όπως δε έλεγες.Ασε με να φυγω ή
μιλα πριν χαθώ,πριν η τριβή μας πλεον
δε εχει αυρα..</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Μα ξέρω πως κάτι καθαρό
δε χάνεται,ο χρόνος το ανασταίνει σε
κάθε τικ τακ.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Ποσο πολυ.ποσο
πολυ.Αστο.Ξεχνα το.</div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Μα εγω
κάθε βράδυ πριν κοιμηθω βλέπω όνειρα,περα
απο τα ψηφια και τα καλωδια,χωρις αλυσίδες
και σκοτάδι.Βλέπω φως να μπαίνει απο το
παράθυρο και ενα κορίτσι να τραγουδάει
απέναντι ενα παιδικο τραγουδι έχοντας
υψωμένη τη γροθιά του.Βλέπω τα χέρια
μου να κάνουν σχήματα,να κολυμπάνε σε
μια απέραντη θάλασσα.Βλέπω έναν πυρινο
δρομο που η φωτια δεν καιει,με κραταει
ζεστη στο κρυο..κι εγω τον διασχίζω
γυμνη.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Ελεύθερη<span style="font-size: small;">.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: small;">Θέλω να
ζήσω ...</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
Ελεύθερη<span style="font-size: small;">.</span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Θα γίνω γλάρος,πάνω απ
τις θάλασσες,αυτες που με γεννησανε,εκει
που μεγάλωσα,εκει που έπεσα στα βαθιά
νερά τους και κατάφερα να βγω στην
ακτη,κουρασμένη.Μα γεμάτη στιγμές,φοβο,δυναμη
και ιώδιο.Αυτο το μελανό χρώμα του
ανεκπλήρωτου έρωτα που με τραβούσε προς
το πάτο.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Φωτιά..Πύρινη απάτη.Αναψες
τη σπίθα και μαφησες να καιγομαι.Και συ
καθόσουν και με βλεπες να καίγομαι και
μου λεγες συγνώμη.Δε μπορουσες.Μα η
φωτιά που με έκαιγε καθρεφτιζόταν στα
μάτια σου.Σε έβλεπα.Αλλα ήσουν αλλού.Και
είσαι αλλου.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Φευγω ψυχη μου.Μια
τελευταία αγκαλιά για το τίποτα,τόσο
βαθιά στο τίποτα που ίσως να φύγω ανώδυνα.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Μα μια στιγμή πριν φύγω
θέλω να σου πάρω την ανάσα.Αυτη που κάθε
πρωί άφηνε ψιθύρους στο λαιμό μου.Αυτην
θέλω μαζι μου.Ακομα και με ένα γιατί.Μόνη
σε πλήθος καχύποπτων,μάτια ραγισμένο
γυαλί.Με ένα γιατί.Μα ένα βήμα μπροστά.Που
να οδηγεί πίσω.Αλλά μπροστά.<span style="font-size: 11pt;"><span lang="el-GR">Ονειρεύομαι
ατελείωτα πρωινά χαμόγελα που θα κρατάνε
το φεγγάρι αναμμένο.</span></span></div>
<div lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Σαγαπάω..αλλά ξέχνα
το.Εδω και εκεί και στο αλλού που είσαι.Μα
πάντα στο μυαλό,στον κτύπο της καρδιάς
μου.<span style="font-size: x-small;"><span lang="el-GR">Ονειρεύομαι μια μέρα οι φωνές μας να γίνουν ατελείωτο
τραγούδι ,σχεδιάζοντας το μέλλον,ένα
τραγούδι που η μελωδία του θα ναι τόσο ελεύθερη,όσο και η ζωή μας..''</span></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Καλη συνέχεια.</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-71150694838078357792013-09-30T03:15:00.001-07:002018-05-09T14:44:46.711-07:00 ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ,ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL35ixZ1z_Jq6L4xC6a54bxue7ob2RPIxeYmYsb0ea10MxI8ADxhZPRbs3oYPQGRkamiceY4QDvBEjYWuf5YGy-8eQbfTBdeZQRlCa68UuZ3w137IorUOK_XI4iOAeRL2D57U-sD68mAo/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="289" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL35ixZ1z_Jq6L4xC6a54bxue7ob2RPIxeYmYsb0ea10MxI8ADxhZPRbs3oYPQGRkamiceY4QDvBEjYWuf5YGy-8eQbfTBdeZQRlCa68UuZ3w137IorUOK_XI4iOAeRL2D57U-sD68mAo/s400/images.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
3 μαχαιριές,στριφογυρισμένες στο κρέας μας..3 μαχαιριές βαθιά μπηγμένες στο σώμα αυτής της σάπιας κοινωνίας.Mετά τη 18η Σεπτεμβρίου,όπου ο Πάυλος έπεσε κάτω απο μαχαίρι στυγνού δολοφόνου φασίστα χρυσαυγίτη,ξεδιπλώθηκε όλο το σόου των καννίβαλλων,που τον σκοτώνουν κάθε μέρα εκατό φορές.Καννίβαλα,ανθρωποφάγα τέρατα,που σε μια μόνο νύχτα πηδάνε θέμα,ξεχνάνε το θάνατο και προβάλλουν την επιφάνεια.Ναι ρε μαλάκες,συλλάβατε τους δολοφόνους,συλλάβατε μια οργάνωση που ανέκαθεν ήταν εγκληματική,χιτλερική,που έσπερνε τρόμο μέσα απο το ψωμί,εθνος και εκφοβισμό μεσω της ασφαλειας.Να σας πω ευχαριστώ;Πόσα παιδιά πρεπει να πεθάνουν ακόμα;<br />
Mια πολιτική προσέγγιση θα ήταν,πως μετά απο αυτή την ηρωική σύλληψη και το ανθρωποκυνηγιτό της αστυνομίας, για να εξαθρώσει το παρακράτος,που τόσα χρόνια προστάτευε,είναι να τους κάνει ήρωες.Ναι ρε,μαυρολογώ,γιατι η ιστορία μου έδειξε,πως η ξαφνική στροφή στη δικαιοσύνη του κράτους,κρύβει χειρότερα εγκλήματα και διαφθορά.Τι κρύβεται,άραγε πίσω απο τη ξαφνική αυτή δίψα για δικαιοσύνη.Ποια έιμαι εγώ που θα μπορούσα να πω.Ένα απλο κορίτσι που σκευτομαι διαφορετικά και αν τολμήσω να σκευτώ ακόμα πιο διαφορετικά,κάπου να ακουστώ,μεσα απο την τέχνη,το γράψιμο ή ακόμα να πάρω μια τουντούκα και να αρχίσω να διαλαλώ την ελευθερία,θα με κλείσουν ή στα κάγκελα,ή στο τρελοκομείο ή στο τάφο.Γιατί ο Παύλος Φύσσας,το μόνο που έκανε ήταν να γράφει τραγούδια,να μιλάει για την ελευθερία και την ανθρωπιά.Και πολλές φορές με χιούμορ..Γι αυτό σκοτώθηκε.Και αν αγανακτάς,δε φτάνει ρε,μια πορεία,δυο πορείες,5 πόστ στο facebook και όταν τελειώσει η μόδα του αντιφασισμού,να πεις κρίμα το παιδί,ας πάμε μπροστά.Οχι,μπροστά σε μια ακόμα πολιτική δολοφονία,που ακόμα μια φορά συμφέρει το σύστημα,απαντούμε με λύσσα απέναντι στα σκυλιά των αφεντικών και σύγχρονων προστάτων.<br />
Πότε,σκλάβε μικροαστέ,πότε δημοσιογραφίσκε,πότε δάσκαλε,δώσατε θάρρος στα παιδιά να ονειρεύονται,να δημιουργούν,να σκευτονται.Πότε προβάλατε,τη τέχνη,την ελευθερη εκφραση,πότε διδάξατε ωμή πραγματικότητα,ιστορία.Ευτυχώς υπάρχει το youtube;Πότε καλλιεργήσατε την αυτογνωσία;Σχολεία κρεοπωλεία,σπίτια χωρίς παραθυρα,δρόμοι γεμάτοι ψοφίμια ανθρωπάκια,γεμάτα ντροπή που πιστευουν πως τα χουνε δει όλα.Αλλά ντρέπονται,γιατί ξερουν πως την άθλια zωή τους,δε μπορουν να την αλλάξουν,πουλήθηκαν,εκλεισαν το στόμα και πέθαναν.<br />
Και να, βρίσκομαστε πάλι ξανα,να αντιμετωπίσουμε το τέρας του φασισμού μέσα απο την τηλεόραση.Σας χαιρετώ και σας ευχομαι,καλη θέαση,απολαυστε το σόου,και συνεχίστε να ξεχνάτε.<br />
Σας αφήνω με μια φράση του Παυλου ''να πα' να γαμηθείτε ρε,είσαστε τύρρανοι''..</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-9999313943064076992013-07-15T04:01:00.001-07:002013-07-15T04:01:56.819-07:00ΠΡΟΔΟΣΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3OfUaVZYnyPWHN2TK5GMo6XVQzrnPGuDbpLtoBWtsTM0dnB4DR8nlniJyOyxvOm3wGsNAfrxpDEjXUGYCllIe9zQOBGoLZ6q3LYdqRtVc3j-XYk0fuwE3n5h-N1NgTWt2rsC1skknbFk/s1600/kypros-to-praxikopima-_thumb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3OfUaVZYnyPWHN2TK5GMo6XVQzrnPGuDbpLtoBWtsTM0dnB4DR8nlniJyOyxvOm3wGsNAfrxpDEjXUGYCllIe9zQOBGoLZ6q3LYdqRtVc3j-XYk0fuwE3n5h-N1NgTWt2rsC1skknbFk/s320/kypros-to-praxikopima-_thumb.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Mη,τη διψα μου,μη περιγελας.</div>
<div style="text-align: left;">
Διψάω για αξιοπρεπεια,να δω τον εαυτο μου ελευθερο.</div>
<div style="text-align: left;">
Νερό η φωνή μου,μα εγώ δεν είμαι πια.</div>
<div style="text-align: left;">
Κοιτάω τον ήλιο και ακούω κραυγές.ΠΡΟΔΟΣΙΑ....Ειναι βαριά η τιμωρία,ο γείτονας σου να σε εχει καταδώσει.Να βγαίνει το πρωι και να τον βλέπεις,να λες καλημερα αναγκαστικα.Γιατί η ιστορία,είναι εκεί και συ την ανταμώνεις.</div>
<div style="text-align: left;">
Ετσι δεν ξεχνάς.Δεν συγχωρείς.</div>
<div style="text-align: left;">
Μας μάθανε μια ιστορία,να μισάμε.Να μην ρωτάμε πολλά.</div>
<div style="text-align: left;">
Και αφου προδώσανε τον ήλιο και τη θάλασσα </div>
<div style="text-align: left;">
με αριθμούς και νούμερα,</div>
<div style="text-align: left;">
μια άλλη μερα θα φανεί και θα ναι νύχτα.</div>
<div style="text-align: left;">
Αδελφος σκοτώνει αδελφό.Και θα εξακολουθούμε να μην ρωτάμε.Πλεον θα ναι απλό.</div>
<div style="text-align: left;">
Δε θα χει ήλιο.Δε θα χει φως.</div>
<div style="text-align: left;">
Γι αυτο μη περιγελάς τη δίψα μου,εσύ που χεις νερό.</div>
<div style="text-align: left;">
Εγώ έχω μνήμη και ερωτηματικά.Και αμα εχεις απαντησεις,δωσε μου και μένα λίγο νερό.</div>
<div style="text-align: left;">
Και αμα θες να με προδώσεις,κάντο.</div>
<div style="text-align: left;">
γειτονας μου εισαι,καθε μερα θα σε βλέπω.Κάποια μερα θα αφεθώ πέρα απο τα συρματομπλέγματα,πέρα απο το μίσος.</div>
<div style="text-align: left;">
Και εσυ κλεισμενος σπίτι ,να ρουφιανευεις,τους ελευθερους</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Δε ξεχνω την προδοσια.Δεν ξεχνω την κατοχή.ΚΥΠΡΟΣ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-49987668820226269002013-07-08T05:23:00.000-07:002013-07-08T05:25:59.040-07:00ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie2UA2YRAHcki1qMxBtqU2v1RJYz4OmlWZ-MQdJonjS-W-bptMMTP76OxHuDVABhpf9Bh0D7E4fC3yODMWzF1x622ETy1nlGGqp9y4u38ZnPDs1P7knuyUoFlhkvd1D4t9mFIIQZNw_Mg/s1600/kostas-sakkas.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie2UA2YRAHcki1qMxBtqU2v1RJYz4OmlWZ-MQdJonjS-W-bptMMTP76OxHuDVABhpf9Bh0D7E4fC3yODMWzF1x622ETy1nlGGqp9y4u38ZnPDs1P7knuyUoFlhkvd1D4t9mFIIQZNw_Mg/s320/kostas-sakkas.jpg" width="320" /> </a><br />
<br />
Σε μια δημοκρατική κοινωνία, έτσι όπως μας έχουν μάθει στα σχολεία τους,όλοι εχουμε δικαιωματα,ελευθεροι και φυλακισμένοι.Και για τους δυο όμως αυτό δεν ισχύει,αφού είτε είσαι έξω είτε μέσα σε ένα κελί του κράτους ,είσαι όμηρος τους.Δικαιώματα?Απλά, νόμοι συνταγματικού δικαίου.Απλά λέξεις,που κάποιοι συντάσσουν για να μας παραμυθιάζουν πως ζουμε στο ιδανικότερο πολιτευμα,τη δημοκρατία.Λοιπόν όσο γενικό και αν ακούγεται αυτό,το να το ζεις καθημερινά μέσα απο την δουλειά σου,τους λογαριασμούς,την λογοκρισία,μέσα απο την ίδια σου την παρουσία στη κοινωνία ως τίποτα,έχει γίνει και αυτό μια καθημερινότητα.Όμως κάποιοι κοινωνικοι αγωνιστές,όμηροι του κράτους,φτάνουν μέχρι το θάνατο για να φτάσουν την ελευθερία.Ο αναρχικός Κ. Σακκάς έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από την <b>Τρίτη 4 Ιούνη</b>
διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκισή του. Στις 4 Ιουνίου έληξε και το
μέγιστο όριο προφυλάκισής που μπορεί να επιβληθεί σε έναν κρατούμενο
κατηγορούμενο για δυο υποθέσεις, που είναι 30 μήνες.Αυτό είναι το κράτος δικαίου?Κατηγορείται για τρομοκρατία,που όπως θέλουν να το ονομάζουν.Όπως πάντα σε αυτή τη χώρα,όποιος δεν αρνείται τα πολιτικά του πιστευω,ιδέες που οι ισχυροί του κόσμου φοβούνται και πολεμούν,μέχρι να μας εξαλείψουν όλους,βαφτίζεται τρομοκράτης.<br />
Ο Κώστας Σακκάς είναι προφυλακισμένος 31 μήνες,χωρίς να γίνει δίκη,έχοντας ξεπεράσει το νόμιμο (συνταγματικά και βάσει νόμου) όριο
προφυλάκισης. Παρά ταύτα, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε προσφατα να
επεκτείνει χρονικά την προφυλάκισή του κατά έξι μήνες.Γι αυτό,ξεκίνησε απεργεία πείνας,που αυτό τον φέρνει πιο κοντά στο θάνατο,που μπορεί να ναι νίκη.<br />
Υπόδικος 2,5 χρόνια ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή, οι κύριοι θεσμικά υπερασπιστές της δικαιοσύνης και του
νόμου οι οποίοι κρατούν όμηρους,εγκλειστους,για υποψίες και αβασιμές κατηγορίες, αποφάσισαν να
παραβλέψουν ακόμα και το σύνταγμα τους - το οποίο ορίζει κάθε επόμενη
της πρώτης προφυλάκισης ως μέγιστο όριο τους 12 μήνες - αφού δεν τους
αρκεί για να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους ηγεσία και να τον κρατήσουν
ακόμα έξι μήνες όμηρο.Πλέον όλοι έιμαστε επικύνδυνοι για το κράτος δικαίου.Όλοι είμαστε παράνομοι,γιατί πολύ απλά είμαστε δίκαιοι και αγωνιστές της ελευθερίας.Μιας έννοιας που αυτή η γαμημένη χώρα πάλεψε να βρει,αλλά αυτοί που την έμαθαν,ήθελαν να την χρησιμοποιήσουν για να σκλαβώσουν τους υπήκοους της αυλής,αποκομίζοντας μόνο οι ''εκλεκτοί'' τα κέρδη της.<br />
Σε ένα κράτος αστυνομοκρατούμενο,φόβου,τρόμου,''ασφάλειας'',ο τρομοκράτης που βρίσκουν τους θεοποιει.Και ξαφνικά γίνονται όλοι προστατες,που βρωμάνε ντροπή.Κάποιος έχει πει,πως ο φόβος είναι συνομήλικος με το θάνατο,όμως στην περίπτωση του Κ.Σακκά ο θάνατος δεν είναι φόβος,η απεργεία πεινας είναι το μέσο για την νίκη και την εξακρίβωση της ελευθερίας του.Γιατί το να πεθάνεις για την ελευθερία,γίνεται δρόμος για τους επόμενους.Και όσο το κράτος μας σκοτώνει,τόσο εμείς θα τους στοιχειώνουμε.Μέχρι τη νίκη.<br />
<br />
<br />
<span style="color: #f1c232;"><u><i>''Είναι οι
φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών
στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των
αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης...</i></u></span>
<br />
<div style="background-color: black; text-align: justify;">
<span style="color: #f1c232;"><u><i>
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.</i></u></span></div>
<span style="color: #f1c232;"><u><i>
</i></u></span>
<div style="background-color: black; text-align: justify;">
<span style="color: #f1c232;"><u><i>
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου...</i></u></span></div>
<span style="color: #f1c232;"><u><i>
</i></u></span>
<div style="background-color: black; text-align: justify;">
<span style="color: #f1c232;"><u><i>
Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για
τους θιασώτες της αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και
τους ιδεολογικούς εχθρούς της.'''</i></u></span></div>
Κώστας Σακκάς. φυλακές Κορρυδαλου.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie2UA2YRAHcki1qMxBtqU2v1RJYz4OmlWZ-MQdJonjS-W-bptMMTP76OxHuDVABhpf9Bh0D7E4fC3yODMWzF1x622ETy1nlGGqp9y4u38ZnPDs1P7knuyUoFlhkvd1D4t9mFIIQZNw_Mg/s1600/kostas-sakkas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<br />
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ,ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 4/6 </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-88600558009267814112013-02-19T03:18:00.001-08:002013-02-19T04:01:01.089-08:00λευτεριά στα όνειρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://i.ytimg.com/vi/iCpBAeu_Fck/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/iCpBAeu_Fck?version=3&f=user_uploads&c=google-webdrive-0&app=youtube_gdata" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/iCpBAeu_Fck?version=3&f=user_uploads&c=google-webdrive-0&app=youtube_gdata" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object><br />
<br />
<br />
Τίποτα δε μας χαρίστηκε,όλα εδώ πληρώνονται.<br />
Όνειρα,παρατημένα στις όχθες του ποταμού,να κολυμπούν ,μέσα στα απόβλητα του κοντινού εργοστασίου.Ξερνάμε όνειρα,τις πεθαμένες μας ελπίδες που τρώμε κάθε μέρα.<br />
Ψοφίμια τα όνειρα των ανθρώπων και μεις κοπρολάγνοι ,σκουπιδοφάγοι.<br />
Δεν είναι απαισιοδοξία,αλλά η κάμερα ΄΄μάτι΄΄ που χρησιμοποιώ στη ζωή μου.<br />
Γιατί,όσο ονειρεύομαι να δω το κόσμο με άλλο μάτι,αυτό το μάτι όλο και καταγράφει την πραγματικότητα Και όσο και αν με τσακίζει,επανέρχομαι στο ''ρεμα'' του νεορεαλισμού.Σε αυτό το ρέμα που παρασέρνει λάσπη και βρωμιά,εγώ κολυμπάω,εγώ και τα όνειρά μου.<br />
Και ας με λένε γραφική και ας περιμένουν να δουν κάτι άλλο απο μένα.Λευτεριά στα όνειρα,λοιπόν.<br />
Λευτεριά σε όσα φέρνει ο χρόνος.Λευτεριά στην υπομονή.<br />
Γιατί δε θέλω να περιμένω άλλο.Θέλω να μην θέλω να λέω θέλω.Αλλά και πάλι θέλω να ζαλιστώ και να μην σκεύτομαι, αλλά οι σκέψεις που βολτάρουνε μόνες σαν τους τυφώνες,είναι αυτές που μένουν για αιώνες.<br />
Τι να την κάνω την αθανασία άμα δε είμαι καν ζωντανή.<br />
Και ας με λένε γραφική και ας περιμένουν να δουν κάτι άλλο από μένα.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-9478158092501678522013-01-03T05:19:00.000-08:002013-01-03T05:25:31.816-08:00Ακόμα μια προσπάθεια..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ότι βγαίνει απο μέσα μου ,διαβαίνει μπροστά μου σαν προσκοπάκι, λέγοντας συνθήματα καθωσπρεπισμού.<br />
Τι να σου χαρίσω ρε Λένα?Ακόμα έναν χρόνο προσπάθειας...<br />
''Βρήκες ότι θα θελαν οι άλλοι,χωρίς τα χρήματα.Αγάπη,σπίτι μακρυά απο το σπίτι σου,δρόμους υγρούς,μπαλκόνι με θέα,τον τρόπο να ξεχνάς το παρελθόν.''<br />
<br />
Tο ανικανοποίητο σαν ένα βιβλίο που αγαπάς και στο ξεσκίζει το σκυλί σου.Μια ταινία σου, που χρυσοπλήρωσες τον παραγωγό και την έκανε δική του.Αλλη μια προσπάθεια να ξανγράψεις το σενάριο και να μην το δωσεις σε κανέναν.Όλα τα κρατάς δικά σου.Αυτός είναι ο κόσμος.Λες και οι ιδεολογίες και τα πιστευω θα σου εκπληρώσουν το ανικανοποίητο των βουβών εγωισμών σου.Γάμα τα αδελφέ,πάντα θα ζητάς την εκπλήρωση όσων επιθυμείς,γιατί μόνιμα θα επιθυμείς την ευχαρίστηση ,η οποία πάντα θα θέλεις να συνεχίζεται αδιάκοπα.Και αυτό δεν γίνεται.<br />
<br />
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ.<br />
<br />
Ελευθερία,πως να σου πω για τις σκέψεις αυτές της μνήμης που σακάτεψαν το κέφι μου,την όρεξη μου να σε αναζητήσω.Σαν ένα γλυκό στη βιτρίνα ενός ζαχαροπλαστείου που κοιτάζει ο άστεγος,ο φτωχός και του γενιέται η ιδέα να το κλέψει.Έτσι είναι.τα πρότυπα που φτιάχνουμε για το δήθεν ευχάριστο περιτύλιγμα της ψυχής μας.Μα πάντα κάποιον αφήνει ανηκανοποίητο.Και το έγκλημα καλέι τον δικαστή του,στο στημένο αυτό καλούπι της δικαιοσύνης.<br />
<br />
Άλλη μια προσπάθεια για να σταματήσεις να επιθυμείς. για να υπάρχεις στα αλήθεια.Αυτός που δεν έχει τίποτα φτιάχνει απο μόνος του τη ζωή ή αφήνει τη ζωή να δημιουργήσει απο μόνη της το ''πάντα''.<br />
Βδέλλα οι ταυτίσεις στο μυαλό μας και στο τίποτα αφηνόμαστε ηρωικά,μα στο τίποτα δε χωράνε τα πάντα που επιθυμούμε.Η ευτυχία του τίποτα είναι λευκή σαν την παρθένα που όλοι οι άντρες επιθυμούν να κόψουν την παρθενιά της και να την έχουν στην λίστα επιτυχιών.<br />
Άλλη μια προσπάθεια τότε,να μείνω ξύπνια ,ακλόνητη,ευέλικτη.Μόνο έτσι θα βρω το δρόμο σου,φωνή μου,στο τίποτα.<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-24189992241678990692012-12-21T12:48:00.003-08:002012-12-21T13:16:16.243-08:00happy new fear<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikPgSg8Zhnn5Da7fKx0LOPzU4ZRlcV-Ycxep9XeTs6DeCfTS3ovqQUzTGJYVAx7fwsEG3ikL9I8u4wtgoDtgpukZcZhJYhc8mzZtukbGz0JMzdxrKIsNFKZg675xaahUB5_jqsCwqxBWs/s1600/michael-hacker-capitalism.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikPgSg8Zhnn5Da7fKx0LOPzU4ZRlcV-Ycxep9XeTs6DeCfTS3ovqQUzTGJYVAx7fwsEG3ikL9I8u4wtgoDtgpukZcZhJYhc8mzZtukbGz0JMzdxrKIsNFKZg675xaahUB5_jqsCwqxBWs/s320/michael-hacker-capitalism.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Ανακοινώθηκε πως οι σάποιοι αρουραίοι στην εποχή της χολέρας,ζωντάνεψαν και οι αφροί απο το στόμα τους είναι το γιατρικό. <br />
Ναι ρε,εμείς που μολύναμε τα κύτταρα μας,μόνοι μας κόψαμε τον παρθενικό μας ατσάλινο συρμάτινο φράκτη.Τσούλες ψυχές που περιπλανιόμαστε πάνω απο τα πτώματα των συνειδήσεων μας.Πεθαίνουμε,περιγελώντας τον ερχομό του τέλους.<br />
Ναι ρε,πεθαίνουμε.Αργά,βαρώντας πρέζες,πρέζες μοναξιάς,ψευτιάς και γκλαμουριάς.Γιατί το να πεθαίνεις λάμπoντας,είναι καλύτερο απο την εικόνα του σάποιου αρουραίου στο κατώφλι σου.Θες να λάμπεις με πετράδια που σε τυφλώνουν,ψευτικα,ηδονικά, επηδη κάποιος μεγάλος Θεός σου είπε φόρα τα καλά σου,ο χάρος θα σε κουβαλήσει όμορφο,για να χεις όμορφη διαδρομή.Τιμώρα για να γίνεις άγιος.Βάρα την πρέζα σου,φοβητσιάρη,γίνε όμορφος για το τέλος σου.<br />
Συνήθησε την βρωμιά,έρχεται νέα εποχή χολέρας,με παράθυρα κλειστά,ασφαλεισμένα ,αφού πρώτα πλήρωσες χοντρά για την ασφάλεια σου.Συντροφιά σου θα χεις την φωνή του δημοσιογράφου ''πεθαίνεις,πεθαίνεις,σε λίγο,σε λίγο..έρχεται''<br />
Ταυτίσου λοιπόν,όπως έμαθες καλά να κάνεις.<br />
Και ψόφα,αφου σου το εμπέδωσαν και αυτό καλά.Διαφήμισε το κλείσιμο των ματιών σου με το πιο πιασάρικο τρόπο,βρες σπόνσορες,όπως το επιβάλλει η ζωή σου και πούλα τον εαυτό σου.Κάνε τον κατάλληλο προυπολογισμό ,οικονομικά στην εποχή της κρίσης και ψόφα.Γιατί απο τι βλέπω ήδη έχεις πεθάνει,αφού δεν κάνεις βήμα.<br />
<br />
Εγώ θα ευχηθώ,χρόνια πολλά καινούριε φόβε.Καλά βαστάς και θα βαστάς με τους απεθαμένους.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYl3PRcCRpeV3Fiy0Z8ylQzzy4KDQL-a5UxFoxo9E-WAOmVAzN4O5xuOZzWMUXBvAc_Y4Z9QBThqT7YXonarZIHwsqzttQt4x-sIdpMDYtP8T69wXepCWz44S7Tr5luguWmapDrHC-ha8/s1600/45143_489007297788919_1609117474_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYl3PRcCRpeV3Fiy0Z8ylQzzy4KDQL-a5UxFoxo9E-WAOmVAzN4O5xuOZzWMUXBvAc_Y4Z9QBThqT7YXonarZIHwsqzttQt4x-sIdpMDYtP8T69wXepCWz44S7Tr5luguWmapDrHC-ha8/s320/45143_489007297788919_1609117474_n.jpg" width="320" /></a>Εγώ ζωή πάω να βρώ.Και όποιος γουστάρει,ας μου κάνει παρέα.<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-47522952695142141472012-11-19T11:28:00.000-08:002012-11-19T11:28:04.113-08:00ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBeqbz9ERHCfG5h6mcnQ0cscj-Q8G6anwCZBVPK7tqyqXTkHvRALUQASep8oSgVFRKG0JHQHDtjhymlUrN4AGN899zPGrpTYDGRu6NXWOL82P-hehd1es9TrBlMK15iCM7QgfDdfU80X4/s1600/words_dont_matter_here_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBeqbz9ERHCfG5h6mcnQ0cscj-Q8G6anwCZBVPK7tqyqXTkHvRALUQASep8oSgVFRKG0JHQHDtjhymlUrN4AGN899zPGrpTYDGRu6NXWOL82P-hehd1es9TrBlMK15iCM7QgfDdfU80X4/s320/words_dont_matter_here_1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
το οπλο σου ,αγγιζει τα μάτια μου.<br />
ειμαι εχθρός και επικίνδυνος για σενα ,στρατιώτη.<br />
Άσε το λαο μου ήσυχο.Άσε με να ζησω πολλά πρωινα ακόμα χωρίς να ακουω βομβες να σκανε και συμμαθητές μου θαμμένους στο χώμα.<br />
Δε θέλω αλλα δάκρυα,θέλω να δω την ελιά που φύτεψα να μεγαλώνει μαζί μου και το λάδι της να τρέφει εμένα και τα αδέρφια μου...όσα απέμειναν.<br />
Δεν εχω χρηματα να σου δώσω,ούτε πετρέλαια,έχεις φίλους να τα μοιράζεσαι αυτά.Απο μένα θα πάρεις μόνο την χαμένη μου αθωότητα και την οργή μου, που σαν παιδί δεν έπρεπε να έχω.Την ελευθερία μου ζητάω και να μπορώ να παίξω ελευθερα πέρα απο τείχη και τα συρματομπλέγματα.Θέλω να ζήσω.<br />
Ειμαι παιδί,δε με βλέπεις?<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-6813515997111742352012-11-18T04:03:00.001-08:002012-11-18T04:05:10.304-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/dMKBLoEfQOA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
μια λευκη σιωπη στο μυαλό μου όπως το ταβάνι.λευκή και η σιωπη μου..θα σκευτώ,θα σκευτώ..<br />
τρέμετε απο το φόβο μην τυχόν και αντισταθώ.<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-16529917782600926792012-11-17T05:04:00.001-08:002012-11-17T05:04:09.907-08:00ο δρακος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtZch3pakvA7dcsHO6xhIHNmikOkq1WvnDLSiok5hsYHk51rAiPpwtfM-ufdZyEtQVKB_ysFwmQJCnjdOGM-nrAypSr_EA7HYtZWBtm1_SC7GbiDOtNmVRZrR4hndWGD7DEGiUk7IOdxo/s1600/upside-drop.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtZch3pakvA7dcsHO6xhIHNmikOkq1WvnDLSiok5hsYHk51rAiPpwtfM-ufdZyEtQVKB_ysFwmQJCnjdOGM-nrAypSr_EA7HYtZWBtm1_SC7GbiDOtNmVRZrR4hndWGD7DEGiUk7IOdxo/s320/upside-drop.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="color: #cc0000;"><i> </i></span><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: #cc0000;"><i> ''Ζητούνται χαμόγελα για δανεισμό,για λίγες ώρες,δεν υπάρχει αμοιβή''</i></span><br />
<br />
<br />
Μια μουσική διαπερνά τα σωθικά μου,μου τρυπάει τα συκώτια όπως το πιο δυνατό αλκοολ όλου του κόσμου.Ο πονος ο παλιός,η μελωδία μιας παρακμής που η κοινωνία αδυνατεί να παραδεχτεί οτι γνωρίζει.Ο δρόμος,η γειτονιά,κάθε μέρα και ένα βλέμμα.Σκυμμένα πρόσωπα καθημερινής υποταγής,θλιμμένες μορφές να ψάχνουν στα σκουπίδια,χάρτινα κουτιά με ανθρώπους στο εσωτερικό τους,πλουσιοι σε βίλες που δεν αφήνουν μπουρμπουαρ στον πακετά,δίνοντας του εκατοστάευρο για επιδειξη,γκόμενες σε μακέτες,ψευτικοι έρωτες,πουλιά σε κλουβιά,δεμμενα σκυλιά.<br />
Εμένα μου αρκεί ενα χαμόγελο.Οι άνθρωποι δε χαμογελάνε πια και αυτό είναι το παράπονο μου.Πως να χαμογελάσεις,αφου τα ερπετά σφύγγουν ολοένα τον λαιμό.Απλα καμουφλάρεσαι κι εσυ σε ερπετό.Απαγορευεται να χαμογελάς,μόνο να λες χαζά αστεια για να σπάσει ο πάγος,ετσι για να λένε πως η κοινωνία είναι ακόμα ζωντανή.<br />
Δε θέλω αστεία,θέλω να χαμογελάω απειλητικά στα μουτρα τους.Οταν σφυρίζουν με τη γλώσσα τους,στάζοντας δηλητήριο για να με φοβίσουν,εγω θα χαμογελάω δειχνοντας τα δόντια μου.<br />
Οι θύμησες να γίνουν βήμα για χαμόγελα,να υψώνεις γροθιά και να χαμογελας με ευγνωμοσύνη στον εαυτό σου που τα καταφερες..Που σήκωσες κεφάλι,που εστρεψες το βλέμμα στον ουρανό.Που καταφερες να ελπιζεις.<br />
Μεταξύ αυτης της φαντασιακής μελωδίας, ακούω,''παράτα τα δεν αξίζει,όλα είναι ένα στημένο παιχνίδι''..Και αυτη η μουσική εκείνη τη στιγμή γίνεται βουητό και μου τρυπάει τα αυτιά.Με αξασθενεί και αναγκάζομαι να κλείσω τα αυτιά μου.Να σιωπήσω κι εγώ όπως κι εσύ,κι εσύ,κι εσύ,κι εσύ.Και ετσι ολοι να ζούμε σε μια απεραντη σιωπή,συνοδευόμενη με ενα παράξενο είδος ντροπής,αφου ο καθένας θα φοβάται να μιλήσει πρώτος.<br />
<br />
Χωρις αυτη τη μελωδία που με κρατάει ζωντανή δεν ξέρω αν μπορώ να ζήσω,ακουω την καρδιά της και παω μαζί της.Ειναι ένας δράκος που μουρμουρίζει στα αυτιά μου,τα μουστάκια του με γαργαλάνε και οι πυρινες φλόγες του με ζεσταίνουν τον χειμώνα.Ετσι επιβιώνω,δεν κρυώνει η ψυχή μου,το μυαλό μου δεν παγώνει.Όμως αυτος ο δράκος είναι εκεί όταν εγώ κοιτάω ουρανό,οταν βλέπω σύννεφα να τρέχουν,βροχή να πέφτει στα μούτρα μου,αέρας να με αγκαλιάζει,ερχεται μέσα απο την άρνηση μου στο χρυσό,αφου εχω την φωτιά του.Και όταν του χαμογελάω,αυτός φέρνει καλοκαίρι.<br />
<br />
<br />
Εσύ ακους αυτή τη μελωδία? Η απλά βασίζεσαι σε αγγελιες για χαμόγελα ? Η μηπως προτιμάς την σιωπή? Η μήπως τιποτα?<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNDv5T-eySenjBWkJzRqzqcTSfmo1ATwC1DfsrPN-dh-nsipxPMOSuiHIm0wkiMHI8GxRIoslepe4pV6hNcNQlXDjWS0GLM-imcxYXO-sy9ZpAot0ycw9LDKhIUeffVKD_EjEjA1K0Elg/s1600/fists.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNDv5T-eySenjBWkJzRqzqcTSfmo1ATwC1DfsrPN-dh-nsipxPMOSuiHIm0wkiMHI8GxRIoslepe4pV6hNcNQlXDjWS0GLM-imcxYXO-sy9ZpAot0ycw9LDKhIUeffVKD_EjEjA1K0Elg/s320/fists.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: #cc0000;"><i><br /></i></span><br />
<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-35380922353397022712012-11-14T03:02:00.002-08:002012-11-14T03:04:57.962-08:00ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU9IDjajv69UJFNTkOlHIGX45GUwZjIxeYEeMmq-8npZEuKBgUkfKttKxz-wMnoB_NPai8M_Bimsvnvx37Q1wS8d3Ry2RU6CgGNXI8Ks6HU25JzU6xXJ4VqvUi0ELGvjKFo7mK4BN0Co/s1600/111213-2.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQU9IDjajv69UJFNTkOlHIGX45GUwZjIxeYEeMmq-8npZEuKBgUkfKttKxz-wMnoB_NPai8M_Bimsvnvx37Q1wS8d3Ry2RU6CgGNXI8Ks6HU25JzU6xXJ4VqvUi0ELGvjKFo7mK4BN0Co/s400/111213-2.jpeg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Το οτι μπαίνω στο κόπο να σχολιάσω τις δραστηριότητες αυτών των εκτρωμάτων ,είναι μόνο και μόνο επηδή οι πράξεις τους λειτουργούν θετικά σε πολλά μυαλά αυτης της κοινωνίας,μυαλά που δεν μπορουν να σκευτουν απο μονα τους,μυαλά που πολύ απλά δεν εχουν συνείδηση.Μόνο και μόνο επηδη τα λόγια τους θίγουν την υπαρξη μου σαν ανθρωπος και υποτιμούν την νοημοσύνη μου ..<br />
Λίγο πριν την ''επ'ετειο΄΄ του Πολυτεχνείου τα χρυσα αυγά με προπαγανδιστικό λόγο εβγαλαν αφίσα καταζητώντας τους νεκρούς του Πολυτεχνειου,λέγοντας πως δεν υπήρξαν ποτέ νεκροί.Οτι τα τανκς της Χουντας και των ειδώλων τους πετουσαν παπαρούνες στο δρόμο και εστρωναν πέπλα απο ροδοπέταλα φωνάζοντας στους φοιτητες που φωναζαν κάτω ο φασισμός, ''peace ,no war''..<br />
Τι να πουν οι νεκροί του Πόλυτεχνιου που κραυγάζουν ακόμα για την ελευθερία,μια ελευθερία που δεν ήρθε ποτέ.Μια ελευθερία που εμείς καταπατούμε κάθε μέρα για την ίδια μας τη ζωή.<br />
Σήμερα μετά το Πολυτεχνειο του 1973 και το αντιφασιστικό κλίμα,βρισκόμαστε στην νομιμότητα του φασισμού ανεχόμενοι την μπασταρδολογία τους και την βρώμικη φασιστική ασέβεια τους.Ναι ρε ζώα ειστε φασίστες.ΕΙΣΤΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.Και δεν λεω ντροπή σας γιατί δεν εχετε ντροπή αφου δεν έχετε ψυχη.<br />
<br />
Αν η γενιά του Πολυτεχνείου είναι υπεύθυνη για την δυστυχία μας,τότε είναι υπεύθυνη και για την ανάδειξή σας απο τις βρωμερές τρύπες σας.Γιατί μετά απο αυτη τη γενιά,μετά απο το αίμα που πότισε τους δρόμους,το πολιτικό σκηνικό ήταν έτοιμο να συγκαλείψει τα λάθη του με τον πιο υποχθόνιο τρόπο.Και αυτο έγινε..Οι νεκροί φοιτητές ,άφησαν την φωνή τους στον αέρα,να πλανιέται ακόμα ταλαιπωρημένη αφού μόνο στεφάνια βλέπει να καταθέτουν για την πάρτη της και καθόλου ψυχή και καθόλου επαναστατικότητα.Μόνο κλάψα, μιζέρια και μια χρυση αυγη να παίζει με αυτές.Να εκμεταλλεύεται με αριστο τρόπο την πολιτική κατασταση ,να παίζει με το συναισθημα και με την αδυναμία του αδύνατου,με αποτέλεσμα αυτά τα εγκληματικά λόγια να γίνονται αποδεκτά.<br />
<br />
Ας πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.<br />
Μέσα απο την τέχνη,την δημιουργηκότητα,τον ανθρωπισμό,την επαναστατηκότητα,την αντίδραση στον ελεγχο των συνειδήσεων μας,ας βαδίσουμε στον δρόμο της ελευθερίας και ας αναπαυθουν μέσα απο τις πράξεις μας οι ψυχές των φοιτητών.<br />
<br />
<br />
<br />
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-27870030510764285892012-11-04T03:59:00.000-08:002012-11-04T03:59:21.688-08:00ντροπή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Νομίζω πως σε βρήκα μέσα στις βρώμικες φυλλάδες ενημέρωσης,</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">να ουρλιάζεις απο απόγνωση,</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">να ζητάς βοήθεια,μια γνώμη να αλλάξεις.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Εαυτέ μου,δεν είσαι άλλος απο ένα κάλπικο ερωτηματολόγιο που οδηγεί σε δημοψήφισμα.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Τζάμπα σε ρωτάνε.Τζάμπα ψηφίζεις,ναι ή οχι.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Δυο λέξεις τόσο μικρές.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Δεν είσαι αλλος.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Εισαι εγώ.Αυτος που ταξιδευει γύρω απο την αγάπη ,τα όνειρα,τον έρωτα,το πάθος,την θλίψη,την οργή,την άρνηση.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Κι αν κάποιες φορές ταξιδευεις χωρίς εμένα ,είναι που τα ρούχα μου πάλιωσαν και ντρέπομαι να πω πως δεν εχω χρήματα να αγοράσω καινούρια ..</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Αλλά βλέπω την αλήθεια σου μέσα απο την απόγνωση..</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Τα μάτια σου λάμπουν την ώρα που ουρλιάζεις.Μόνο εγω σε ξέρω.</span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small;">Κι επειδή σε ξέρω,σε αφήνω που και που να χορευεις ανάμεσα στις λέξεις,ανάμεσα στα καλώδια και τις σκέψεις που φτιάχνω για σένα..</span><br />
Πόση μοναξιά...Και πως γίνεται αυτή η μοναξιά να γίνεται θέμα συζήτησης,εαυτέ μου,έγχρωμε μου φίλε..<br />
Πόση οργή,πόσοι τοιχοι μπροστά απο την αγάπη.Μπροστά απο τον άνθρωπο.<br />
Μιλα πιο δυνατά.Σε χάνω.Σε αγαπάω.Σε μισώ που σαγαπώ.<br />
Σε χάνω.<br />
Μη με λυπάσαι,είναι ντροπή να λυπάσαι τον ίδιο σου τον εαυτό.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-13604144664080483732012-10-28T06:47:00.002-07:002012-10-28T07:02:55.893-07:0028η Οκτωβριου,σύγχρονη κατοχή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8UPBr1xZUmMecoey3VteBnooWOuR5pQd7n1gjf_1eVpDHYQQCn5u_bDO7PArqF3HQeRJdb69si1QdWng1ebZwYRWta7htTwr3r0lLbiW5qGsNByXM4lTigbZlNxh5d1JhhY0oTDxBwsw/s1600/epos40_5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8UPBr1xZUmMecoey3VteBnooWOuR5pQd7n1gjf_1eVpDHYQQCn5u_bDO7PArqF3HQeRJdb69si1QdWng1ebZwYRWta7htTwr3r0lLbiW5qGsNByXM4lTigbZlNxh5d1JhhY0oTDxBwsw/s400/epos40_5.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Πως να γιορτασεις γι αυτον που σε πετάει στα σκουπίδια..</div>
<div style="text-align: center;">
Είναι λες και το αφεντικό σου σε δέρνει καθε μέρα και εσύ του πας μια τεράστια ανθοδέσμη για να του δείξεις την αφοσίωση σου. </div>
<br />
Εθνος,μια έννοια που καθόρισε το τρόπο σκέψης και ζωής των ελλήνων αλλα και όλου του κόσμου.Απο τη μια γεννήθηκε η έννοια της απελευθέρωσης και απο την άλλη η επίμονη ιμπεριαλστική ματαιοδοξία της εξουσιας ,να σκλαβώσει.
Το έπος του 40,μιας και το γιορτάζουμε με τιμές αλλα και με ΄΄ασφάλεια΄΄ αφου ο στρατός κατέβηκε στο δρόμο για να προστατέψει την παρέλαση και τους επισήμους σήμερα,έθαψε στο χιόνι εκατοντάδες νεκρούς μαχώμενους το φασισμό.Και άλλους τόσους να πεθαίνουν απο την πεινα και απο την εξαθλίωση της κατοχής.Σήμερα παλεύουμε για την επιβίωση μας σε ενα νέο ειδος κατοχής,σκληρής και δικιάς μας. Ναι ,δικιάς μας,αφου επιλέξαμε την καταδίκη μας.Μας την διάλεξαν και εμείς την επικυρώσαμε με λίγο απο το σάλιο μας.Μην πεινάσεις για να το αλλάξεις,δεν χρειάζεται να πουλάς το σπίτι σου για λίγο λάδι.Αυτοί που μας διδάσκουν τα εθνικά ιδεώδη,σήμερα μας σκλαβώνουν και μας πέρνουν το ψωμί.Οι μαυραγορίτες στις μέρες μας ,σπείρουν τον τρόμο και μας πουλάνε για λίγα ομόλογα,για να μην πέσουν στα μάτια των τραπεζών.<br />
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται όσο ο άνθρωπος δεν μπορεί να σπάσει τα δεσμά του.<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Γιατί, η αντίσταση τότε ήταν η αφετηρία για την μάχη ενάντια στο φασισμό,ενω σήμερα κάτω απο την σκιά του ''οχι'' ο νεοφασισμός είναι νόμιμος.</b></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-19249080496995740542012-10-22T04:54:00.001-07:002018-05-09T14:41:28.632-07:00ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX_u7YLhoDjTaqxgwHUS-Y5frTGKqYMFddT2tTXgw-RURVUiti_QMQ76GdltMT3ttKkfE_M0lOqtnqTRGN8GKBmESylvV7n2Y_tmFkH6jJ1a-vfBWIlI1BLS1fXx58GSgW56WAT8HiT68/s1600/sdfsdfnhly9y.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX_u7YLhoDjTaqxgwHUS-Y5frTGKqYMFddT2tTXgw-RURVUiti_QMQ76GdltMT3ttKkfE_M0lOqtnqTRGN8GKBmESylvV7n2Y_tmFkH6jJ1a-vfBWIlI1BLS1fXx58GSgW56WAT8HiT68/s320/sdfsdfnhly9y.jpg" width="320" /></a></div>
Διαβάζεις εφημερίδες,βλέπεις ειδήσεις και αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.Εσύ που ίσως κάτι ξέρεις παραπάνω απο τον μπαμπά και τη μαμά.Η μαμά σου και ο μπαμπάς σου δεν ξέρουν ποιο είναι το πρόβλημα,δεν καταλαμβαίνουν τι συμβαίνει.
Βλέπω ανθρώπους να φωνάζουν για τα ατελειωτα γιατί που τους βαραίνουν,είτε επειδή εχασαν τη δουλειά τους,είτε επειδή εχασν το σπίτι τους και ζουν σε κουτι στο δρόμο,είτε επηδη δεν αντέχουν αλλο την συνήθεια των ψυχοφαρμάκων.Και όλα αυτά τα γιατί έρχονται να δεσμευτούν με την νέα ΄΄τάση'' της οικονομικής κρίσης.Τον νεοφασισμό.Δεν είναι μόνο οι γουρουνόμπατσοι και τα ''μαγκάκια'' της χρυσης αυγής,αλλά και η απανθρωπιά της ίδιας μας της ψήφου.
Αυτής που μας κάνει εμάς να είμαστε εμεις οι πολίτες της Δημοκρατίας το ανώτατο όργανο της κοινωνίας.Γιατί αυτοί, ποτέ δεν ακουνε την φωνή σου,όσο και να πνίγεσαι.Και ας είσαι γι αυτους η δύναμη τους.Μια δύναμη που εσένα σε κάνει αδύνατο μικροαστό σε μια πόλη φυλακή...γιατί οι πόλεις μας έγιναν πόλεις, δουλων υποτακτικών ,σε μια μοντέρνα εκδοχή.
Φασισμός.Αν αναζητούσε κάποιος τις ρίζες αυτου του πράγματος που λέγεται φασισμός,πιθανότατα η έρευνα του να τον οδηγούσε σε ένα πλήθος αναφορών,ιστορικών ντοκουμέντων και μαρτυριών.Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται,αφού οι υποστηρικτές του πιάστηκαν απο τα πλοκάμια του καπιταλισμου και της κρίσης και παιζουν τους σωτήρες.Μιας κρίσης που κάποιοι αλλοι εφτιαξαν για να κατακτήσουν τον κόσμο και τις συνειδήσεις,μέσα σε ένα καζάνι που σιγοβράζει και δεν συνηθίζεις ποτέ το πόνο...
Απλα σε μαθαίνουν να φοβάσαι.
Τους βλέπεις στα στενα,να κάνουν περιπολίες,ο ένας πίσω απο τον αλλο,σαν πολεμιστές,για να καθαρίσουν τις γειτονιές απο την ''βρωμιά'' που λερώνει το έθνος και τις αξίες του.Και στα μάτια του φοβισμένου αυτοί είναι οι οδοκαθαριστές.Πως έχουν αλλάξει τα επαγγέλματα ,ε?!Και μαζί με τους οδοκαθαριστές εχουμε και τα νέ μετρα.Πάρε κόσμε,πάρε!πάρε να σωθείς!Ο φόβος σου είναι η τροφή τους.Τάισε τους!
O μηχανισμός είναι ο τρόπος που λειτουργούν τα πράγματα και γυρίζουν τα γρανάζια αυτού του σάπιου συστήματος.Και οι χρυσαυγίτες είναι αυτά τα γρανάζια που βάζουν λάδι στο μηχανισμό και τον τρέφουν.Και αυτό συμφέρει την εξουσία και την ολoένα αυξανόμενη τρομολαγνεια τους.Γιατί η εξουσία θέλει καποιους που να την βρίζουν με το τρόπο που θέλει αυτη.Κάποιους που όταν την υπερασπιστούν ,ο λαός θα τους πιστέψει.
<b>Η προπαγάνδα τους είναι το ψωμί που δεν έχεις να φας.</b>
Γιατί ναι,μικροαστε υπαλληλισκε,πλεον δεν εχεις γεματη την κοιλιά και αρχισες να φοβάσαι!Η υποταγη και η υπακοη σου ειναι τα οπλα τους.Και το να φοβάσαι είναι το μόνο ευκολο,αφου ετσι σε έχουν μάθει.
<b> ''ΗΡΕΜΗΣΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ,ΖΗΣΕ ΦΡΟΝΙΜΑ''</b> μας λένε οι γονεις,οι δασκάλοι,οι πολιτικοι,αλλιώς θα σου φορέσουν την ταμπέλα του κουκουλοφόρου,του τρομοκράτη και θα σαπίσεις στην φυλακή πριν κλείσεις τα 25!Στο σχολειο σου μιλάνε για την ελευθερία και οταν προσπαθείς να ζήσεις ελευθερος δε σε αφήνουν.Σε τραβολογάνε για υποπτο για κάτι για το οποίο δεν φταις και αν διαμαρτυρηθείς αγριευουν,σου σπάνε τα δόντια και σε κατηγορούν για αντίσταση.Ενω οι νομιμοι πλεον φασιστες χρυσαυγιτες και μπατσοι απολαμβανουν προνομια εξουσιας,κανοντας τα εγκληματα τους κατω απο το βλέμμα της ''αρχης''.Αν αυτο δεν ειναι συγχρονος φασισμος και τρομοκρατια,τοτε τι ειναι?Αν δεν είναι τρομοκρατία το γκλόπ στα κεφάλια των διαδηλωτών,τα ρατσιστικά σχόλια που ακουν οι μετανάστες απο τους ''ελληναράδες'',τα αντικαταθλιπτικα,τοτε τι ειναι?
Και οι παπάδες,οι γριές,οι προέδροι,ορκίζονται στην Βίβλο οτι ξέρουν τι χρειαζόμαστε και αυτα είναι ο μεσαιωνισμός,η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και η ''ασφάλεια''.Και μετά αναρωτιούνται γιατι τα νέα παιδιά έχουν σαλέψει και βαράνε ενέσεις,κάνοντας πραματα του σατανά.Εχουν κολλήσει στο παρελθόν και τα τρεχουμενα δεδομένα εχουν κολλήσει την μνήμη τους.
Κρίμα..Οι νέοι μιλάνε για δημοκρατία και έχουν κολλήσει στην μετριότητα,αφου γι αυτούς το ξένο είναι εχθρός και το διαφορετικό το ξένο.Και ξαναλέω,δεν είναι όλα οπως τα λέει ο ''μπαμπάς'' που ίσως αυτος ο μπαμπας να είναι ο ίδιος ο μηχανισμός.
Πρεπει να κινηθούμε ταχυτατα γιατί ο μηχανισμός δεν σταματάει χωρίς αμμο στα γραναζια του.
Δεν ξέρουν τι συμβαίνει,γι αυτο βγες στο δρόμο για να τα δεις με τα μάτια σου.
<b>ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Η ΚΡΑΥΓΗ</b>.Μια κραυγη θλιψης,οργης,φοβου,θυμου,αγωνιωδη ενθουσιασμου για να αλλαξουμε τον κοσμο. Μπες μεσα στα τείχη αυτου του κοσμου και φώναξε δυνατα.Να σπασουν οι ταξικες πυραμίδες και τα πετρινα μυαλα.Μέσα απο την αντιθεση.Αλιως θα τρωνε απο την αδυναμια σου,επικαλούμενοι την δημοκρατία,μια δημοκρατια φτιαγμένη και ραμμένη στα μέτρα τους.
Γιατί οσο ζεις μετριος για τον εαυτο σου ,θα είσαι αδύνατος γι αυτους.Κι αυτοι στοχευουν στους αδυνατους,αφου οι φασιστες ειναι τοσο αδυνατοι σε συνειδηση,ρουφουν την δικια σου για να βάζουν μπρος τον μηχανισμό.
Μπορει να διαφωνεις με τα λεγομενα μου,ειναι λογικό..αλλα μπορεις να το δεις κ αλιως,περα αυτων των απαισιοδοξων για σενα προτάσεων.Παρε μια αισιοδοξη φράση τοτε..εξάλλου κάποια πράματα μένουν στη ζωή..και κανενας δεν αγαπησε τους αρουραιους ''ειναι ομορφιά να εισαι δυνατος ανθρωπος''..
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-49391995136804315042012-04-01T08:50:00.003-07:002012-07-06T02:40:14.812-07:00λασπη.Χθες είχε υπεροχη μέρα...Πηγα σε ενα μπαρακι σαν ολα τα άλλα,ειπα να βγω να ξεσκασω λίγο..Ήθελα να πιω.Να γινω πέτρα,να μην περναει τίποτα απο πανω μου,να μην νιωθω.Ζήτησα ένα καινουριο ποτό,-προσφορά στον κατάλογο-,μια και δεν μου περισσευουν,λάσπη σε σωλήνα ποτηρι και με καμποσο πάγο,συνοδεια με πετρες απο τα αρχαια.Για δες,πλέον σερβίρουν λάσπη ,παντού.Τώρα που ανοίγει και ο καιρός κάθησα έξω,για να βλέπω τους περαστικούς και να ζω καλυτερα το ήλιο γύρω απο τα τσιμεντα,πινοντας το ποτό μου..Ξαφνικα ένιωσα μια ανατριχίλα στο κορμί μου,΄τιναξα λιγο το κεφάλι μου και το ακουσα να τρίζει,να μην γυρνάει ευκολα..Τα πόδια μου μαρμάρωσαν.πετρωσα,εγινα ένα με τη πόλη,ένα με τους περαστικούς.Σηκώστηκα να τρεξω και ο ήχος του τριξίματος της πετρας μου τρυπούσε τον εγκέφαλο.Πρέπει να με εχει πιασει για τα καλά το μπετόν..Γυρω μου μεσα μου και παντου..Ολα πετρα,συναισθηματα,λέξεις,εικόνες..πετρινες σκεψεις,αρχαιες αντιλήψεις,λασπωμενα μυαλα,πετρινα χαμόγελα..Φυλακιστηκα.Τετράγωνα παντού,τοίχοι να με πλακώνουν.<br /> Πόλη..<br /> Τσιμέντα...<br /> ΚΕΡΑΙΕΣ....<br /> ΚΑΙ ΗΛΙΟΣ.....<br />ΟΛΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΙ.<br />ΕΜΕΙΝΑ ΑΚΙΝΗΤΗ.Αναγκασα τον εαυτο μου να ξερασει.συνήλθα..αλλα ολα ήταν ίδια..Το μόνο που άλλαξε ήταν το χαμόγελο ενός παιδιού που πουλούσε χαρτομάντηλα που με ειδε να ξερνάω λάσπη και καπακι ενας ναρκομανής να μου ζητάει χρηματα λέγοντας μου την αλήθεια.....<br /><br />ενα πρωί θα ανοίξω την πόρτα<br /><br />και θα βγώ στους δρόμους<br /><br />όπως και χτες.<br /><br />και δεν θα συλλογιέμαι παρά<br /><br />ένα κομμάτι απο τη θάλασσα<br /><br />-αυτό που μου άφησαν-<br /><br />και την πόλη..<br /><br />την πόλη που τη σάπισαν<br /><br />και τους φίλους μας που χάθηκαν..Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-8656926510562530302012-01-13T03:37:00.000-08:002018-05-09T14:42:03.796-07:00ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBiqnP5LEgJipXQSpzQCNbpWSUS4QN8omlXj6WHWPH5EDLdpcHeYLqLZI7RKNQEbtmrAPwMUq8lSWMcYMrK4uV4xjj4Z3tv7p82m2DN2NnsWZpawoYlHrt0F5Nt3fbzvul85Kjy-aO8g8/s1600/poreia+lemesos.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5697079528812080178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBiqnP5LEgJipXQSpzQCNbpWSUS4QN8omlXj6WHWPH5EDLdpcHeYLqLZI7RKNQEbtmrAPwMUq8lSWMcYMrK4uV4xjj4Z3tv7p82m2DN2NnsWZpawoYlHrt0F5Nt3fbzvul85Kjy-aO8g8/s200/poreia+lemesos.jpg" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 140px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 200px;" /></a><br />
ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟI<br />
Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού δε θα μπορούσε παρά να αγγίξει και την Κύπρο. Τα αποτελέσματα της επίθεσης που οι καπιταλιστές εντείνουν ενάντια στους εργαζόμενους δεν έχει άλλο σκοπό, από το να ξεπεραστεί η κρίση εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αλλά η αλήθεια είναι αυτή: Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, δε δημιουργήσαμε την κρίση τους. Όπως πάντα τα κέρδη ήταν δικά τους, δικές τους πρέπει να είναι και οι ζημιές.<br />
Φορτώνουν σε εμάς τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, τα χρέη και τα ελλείμματα που το κεφάλαιο δημιούργησε. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση χαρίζει δισεκατομμύρια στις τράπεζες που συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους. Η ανεργία αποτελεί πλέον εφιαλτική πραγματικότητα ιδιαίτερα για τη νεολαία, έχοντας φτάσει στο μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ οι εργασιακές συνθήκες γίνονται ακόμα πιο σκληρέςΤαυτόχρονα προσπαθούν να σπάσουν το ηθικό και τη ενότητα της εργατικής τάξης, στοχοποιώντας τμήματα της. Από τη μια έχουμε την επίθεση στους εργαζόμενους του δημοσίου που τους παρουσιάζουν ως δήθεν προνομιούχους και από την άλλη στοχοποιούν τους πιο σκληρά εκμεταλλευόμενους εργάτες, τους μετανάστες.<br />
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεγελιούνται από αυτή τη προπαγάνδα. Ήδη είναι ξεκάθαρο ότι οι περικοπές στο δημόσιο ήταν απλά η αρχή και τώρα η επίθεση επεκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα απειλώντας, ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Οι μετανάστες από τη άλλη, ζουν σε ένα μεσαιωνικό καθεστώς υπερεκμετάλλευσης που τους έχουν επιβάλει οι κυρίαρχοι. Έτσι οι εργοδότες και το κράτος θέλουν να αποδυναμώσουν κι άλλο την αξία της εργατικής δύναμης ώστε να μεγαλώσουν τα κέρδη τους.<br />
Ξέρουμε πως εμείς, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, δε θα βρούμε το δίκιο μας αν οι μισθοί των δημοσίων μειωθούν. Ξέρουμε ότι δε θα μπουν στη δικιά μας τσέπη όσα τους κόψουν και ξέρουμε ακόμα καλύτερα, ότι αν η επίθεση ενάντια σε αυτούς περάσει, εμείς θα χάσουμε ακόμα περισσότερα. Ξέρουμε, εμείς οι πιο παλιοί εργαζόμενοι, ότι αν οι νέοι πάρουν χαμηλότερους μισθούς από μας, τότε θα ‘ρθει αργά ή γρήγορα και η δικιά μας η σειρά. Ξέρουμε, εμείς οι νέοι εργαζόμενοι, ότι αν μας πάρουν στη δουλειά με χαμηλότερο μισθό από τον παλιότερο εργαζόμενο που απέλυσαν, με την ίδια ευκολία θα διώξουν κάποτε και μας. Ξέρουμε, εμείς οι Κύπριοι εργαζόμενοι, ότι η εκμετάλλευση των μεταναστών και το φθηνό εργατικό δυναμικό μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει σε εμάς. Όχι γιατί δε μπορούμε να τους ανταγωνιστούμε που μας «τρώνε» τις δουλειές, ούτε γιατί θέλουμε να τους υπερασπιστούμε από φιλανθρωπία ή συμπόνοια. Είναι γιατί ξέρουμε ότι όταν ένα κομμάτι των εργαζομένων τυγχάνει μεγάλης εκμετάλλευσης, τότε θα ‘ρθει και η σειρά για το άλλο. Γιατί όταν ένα κομμάτι βρίσκεται σε δύσκολη θέση (πχ. παράνομη διαμονή, ανασφάλιστη και μαύρη εργασία) θα δεχθεί να εργαστεί με πολύ χειρότερους όρους, κάτι που θα αναγκάσει το υπόλοιπο κομμάτι σε υποχωρήσεις. Ξέρουμε επίσης ότι οι συντάξεις μας δε θα κινδύνευαν, αν οι ξένοι εργάτες είχαν κοινωνικές ασφαλίσεις. Αλλά η παράνονη διαμονή, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία δεν υφίστανται γιατί δε μπορούν να παταχθούν, αλλά γιατί ακριβώς συμφέρουν το κεφάλαιο και την εργοδοσία. Για να αποδυναμώνουν συνολικά όλους τους εργαζόμενους. Άραγε λοιπόν, ποιος είναι ο εχθρός;;;<br />
Κύπριοι και ξένοι εργάτες πρέπει να παλέψουν μαζί για ίσα δικαιώματα και κατακτήσεις, η ενότητα είναι ο μόνος τρόπος να έχουν αντίκρυσμα οι αγώνες τους. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί μόνο αν υπάρξει άμεση και αποφασιστική αντίσταση στη βάση της ταξικής και συνδικαλιστικής ενότητας και αλληλεγγύης.<br />
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα ούτε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, καθώς ο ολοκληρωτικός έλεγχος τους από τις κομματικές γραφειοκρατίες, τις έχουν μετατρέψει σε κομματικά όργανα όπου οι βολεμένες ηγεσίες προωθούν τον πελατειακό και ξεπουλημένο διαχειριστικό συνδικαλισμό, που συνήθως συμβιβάζεται ή ακόμα και ταυτίζεται με τα εργοδοτικά συμφέροντα. Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν τη πλάτη σε όλους αυτούς που τους εκμεταλλεύονται και να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, να αυτοοργανωθούν παλεύοντας για τις ανάγκες τους. Για να γίνει αυτό πρέπει να δημιουργηθούν σωματεία βάσης όπου θα λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά με γενικές συνελεύσεις και θα έχουν ταξική σύνθεση, δεν θα έχουν θέση εκεί κομματικά στελέχη ή αφεντικά.<br />
Σήμερα διαδηλώνουμε και φωνάζουμε ότι βρισκόμαστε στο πλάι των ξένων εργατών, απορρίπτοντας και πολεμώντας κάθε φωνή που προσπαθεί να τους ενοχοποιήσει για την κατάσταση που η κρίση δημιουργεί. Παλεύουμε για τα δικαιώματά τους στην εργασία, την ασφάλιση, τα αξιοπρεπή μεροκάματα και την αξιοπρεπή ζωή ξέροντας ότι παλεύουμε ταυτόχρονα και για μας, τους ντόπιους εργαζόμενους. Καλούμε τους όλους τους εργαζόμενους, γυναίκες και άντρες, νέους και παλιότερους, δημόσιους και ιδιωτικούς υπάλληλους, Κύπριους και ξένους να τολμήσουν να κοιτάξουν στα μάτια τον πραγματικό τους εχθρό και μαζί να πορευτούμε στον αγώνα της διεκδίκησης των κοινών δικαιωμάτων μας.<br />
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ<br />
<br />
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ <br />
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ 29/1/2012 ΩΡΑ 15:OO ΣΤΟΝ ΜΟΛΟ (2ο Parking) - ΛΕΜΕΣΟΣ</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-1505458391992109242011-11-23T03:42:00.001-08:002012-02-23T18:27:15.559-08:00Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-27643995423860611962011-11-20T05:12:00.000-08:002011-11-20T05:24:19.657-08:00ΠΟΙΝΗ<span style="font-weight:bold;"><br />Ένας παράνομος δρόμος μέσα στο δάσος,<br />μια πινακίδα που λέει απαγορεύεται η διέλευση,οι παραβάτες διώκονται ποινικά.<br />Μια παράνομη είσοδος κάτω απο τη γη οδηγεί σε ένα<br />ερειπωμένο ξενοδοχείο με πύλη απο άχυρο,<br />μέσα μια τεράστια μαρμάρινη αίθουσα χορού με νεκρούς καλεσμένους<br />που βλέπουν τις φιγούρες τους<br />στον καθρέφτη του ενειδρίου,ενός ενειδρίου που εκτρέφει αγελάδες...<br />Κι απο πάνω ένας πίνακας που απεικονίζει μια φυλακή με σπασμένα παράθυρα <br />και στον πολυέλαιο να κάθεται η γριά μάγισσα να τους μοιρολογάει ένα παραμύθι..<br /> <br />στο τζάκι καίνε τα ξύλα,καμένα κρεβάτια.<br /><br />ζεσταίνεται ένα αγόρι που με αγαπούσε<br />ένα αγόρι που αγάπησα,<br />μια αύρα απο το πάτωμα<br />θύμησες κτισμένες πάνω στους δείκτες ενός ρολογιού που δείχνει ώρα μηδέν.<br /><br />Μια κατάρα για τους περαστικούς,που κοιτάνε κρυφά κρυφά,τρομάζοντας απο την πινακίδα..<br /><br />Είναι το όνομα μας,είναι τα όνειρα μας,οι στόχοι μας,η ζωή μας,ο θάνατος μας?<br /><br />Κάποιοι τα είπαν στοιχειωμένα<br />μα εγώ τα βλέπω άδεια απο φαντάσματα.<br />Όπως θα περνάνε τα φεγγάρια,εγώ θα τα θυμάμαι,θα τα σκέφτομαι και θα τους γράφω που και που κάνα γράμμα..<br />Δεν τα φοβάμαι,<br />φοβάμαι τη μάγισσα που μοιρολογάει,που ακούω ψιθυριστά να διαβάζει αυτό το παραμύθι..<br />Δε φοβάμαι τη φωτιά..<br />Φοβάμαι αυτούς που τα κάψανε.</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-70754300349800665062011-11-17T09:39:00.000-08:002011-11-17T10:16:51.681-08:00επέτειος του Πολυτεχνείου σήμερα.άλλη μια μέρα να θυμόμαστε,στο επετειολόγιο.<br />Αγώνες και αίμα για την ελευθερία,μια ελευθερία που γίνεται πληγή στα χέρια μας απο τις αλυσίδες σήμερα.Αλυσίδες που εμείς δεχόμαστε και απ αρνιόμαστε το αίμα στους δρόμους.Αδυναμία και φόβος να υψώσουμε κεφάλι,ξεκινώντας απο τα προσωπικά μας,απο τη προσωπική μας ιδιόκτητη δημιουργία.Ακούω τις φωνές στον δρόμο,τα συνθήματα,τις βρισιές,στιγμιαία εκτονώνομαι και γυρνάω μετα στο ''τσιγάρο'' μου.<br />Και ο ''καπνός'' μετατρέπεται σε τρόπο ζωής.Αδράνεια και μιζέρια.Ντροπή,ντροπή ειναι αυτό που νιώθω γιατί ξέρω πως εχω δύναμη,να σηκώσω κεφάλι , να αγαπήσω με ολη τη έννοια της λέξης.Να γίνω ο πυρήνας της εξέγερσης μου και μετα να αγαπήσουμε όλοι μαζι,να νιώσουμε,να γίνουμε ένα.Να παλέψουμμε,πέρα απο το στυλ,πέρα απο τις γλυκές τους γλώσσες και τα ναρκωτικά τους..Και έτσι δεν θα παιζουμε κανένα παιχνίδι με τους όρους τους.<br />Να δημιουργήσω<br />Να ζήσω.<br />ζωή θέλω.<br />αυτοι πλέον είναι οι δικοι μου όροι.όπιος δεν θέλει να παίξει , ας πεθάνει απο τα ζιζάνια του,που μουρμουρίζουν καθε μερα και νύχτα στα αυτιά του.και θα ζήσω<br />Όσο γράφω αυτη τη στιγμή τόσο θέλω να φωνάξω.<br />Και στον πάτο που στέλνω τον εαυτό μου,δε θα ρίξω σε κανέναν τον φταίξιμο.Απλά δεν θα κάνω το μοιραίο σάλτο.<br /><br />Επίθεση λοιπόν μέσα μας.Επίθεση και έξω μας.<br />Σε οσα κουρέλια κάνουν τα όνειρα μας<br /><br />με λες επίθεση καταστροφή αποσύνθεση<br />με λέω άμυνα φωτιά και σύνεση<br />με λες απίθανο ψυχωτικό απόλυτο<br />με λέω άκομψο τρελό κι αμόλυντο<br /><br />με λες αλάνι χαώδη κολλημένο<br />ό,τι μπορώ κάνω αλλά και σε προσμένω<br />ώρα την ώρα αποφασίζεις ό,τι ορίζεις<br />αλλά ποτέ μην πεις ότι δεν γνωρίζειςAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-22716609454081997192011-11-02T15:10:00.000-07:002011-11-02T16:23:29.958-07:00συνορα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwEceDjcFPK-IItRL4VtZNswfDT0_QB5OVpNuB_xeo5bTOuu2fzpiv4Cy7YQGOeBRXW8ydxPCyig3CHfGSmcqL8NsRZ1nGolh3CKEhHAUGXKpCnJiP93ykDs7flTxpHhuFOi6kWn37eF4/s1600/se-kentra-kratisis-metanaston-metatrepontai-stratopeda.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 160px; height: 105px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwEceDjcFPK-IItRL4VtZNswfDT0_QB5OVpNuB_xeo5bTOuu2fzpiv4Cy7YQGOeBRXW8ydxPCyig3CHfGSmcqL8NsRZ1nGolh3CKEhHAUGXKpCnJiP93ykDs7flTxpHhuFOi6kWn37eF4/s200/se-kentra-kratisis-metanaston-metatrepontai-stratopeda.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5670536588742537986" /></a><br /><br />συνορα..<br />μα η καρδιά μου είναι πιο πέρα απο τους δικούς τους ουρανους <br />είναι κόκκινη,με αίμα και κτυπάει,αναπνέει και μου δίνει βήμα.<br />Κι αν καμιά φορά παέι να περάσει τα σύνορα,να πηδήξει τους φράχτες και πετάξει ελέυθερη,θα συναντηθεί ψηλά σαν τα μπαλόνια,με τα άλλα μπαλόνια που τα κατάφεραν και γεύτηκαν έστω για λίγο αυτους τους ουρανούς,απο ψηλά,πάνω απο κάθε τοίχο και συρματόπλεγμα,πάνω απο τα θαλάσσια ύδατα και τα εμπάργκο,πάνω απο τον υγρό τάφο τόσων ψυχών που δε τα κατάφεραν να περάσουν,πάνω απο φυλακές και δεσμοφύλακες,πάνω απο μπλόκα και ελέγχους,πάνω απο αυτές τις καρδιές που πάγωσαν και δεν λιώνουν με καμιά δύναμη του ήλιου..<br />σύνορα..φράκτες..<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglkrfnI29ZjMMOoW0QTI-zGzos93ug9thEbUwaSkZmFLfEoP5Mz8t4EB0cLjl8hckD4gFTSlShPd5x-G_98HGac28ofRDOt4-0WZiKEVeKk6bc5LWrp6zaSmyS3v6JJmUlA52QjAIarak/s1600/brazilballons-thumb-large.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 128px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglkrfnI29ZjMMOoW0QTI-zGzos93ug9thEbUwaSkZmFLfEoP5Mz8t4EB0cLjl8hckD4gFTSlShPd5x-G_98HGac28ofRDOt4-0WZiKEVeKk6bc5LWrp6zaSmyS3v6JJmUlA52QjAIarak/s200/brazilballons-thumb-large.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5670537183145326290" /></a><br />Κι αν μας πυροβολήσουν και σπάσουμε στον ουρανό,τότε ΜΠΑΜ,ΠΆΛΙ ΕiΝΑΙ Δικός ΜΑΣ<br />..γιατί κανένας φράκτης και καμιά εξουσία δε μπορεί να φυλακίσει τον αέρα..<br />Και τα διαμελισμένα σώματα - μπαλόνια μας θα σκορπιστούν σε όλη τη γη..και αυτή θα είναι η πατρίδα τους.Γιατί γεύτηκαν τον ουρανό..<br />Λίγες στιγμές ελευθερίας..Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-24313882872375050842011-10-29T00:16:00.000-07:002011-10-29T02:08:52.947-07:00ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΙΝ Ο ΠΟΝΟΣΤο μαύρο σύννεφο συλλέγει ότι πνίγει τον εγκέφαλό μου ως κραυγή ..Kι ένα άλλο δάκρυ σε αυτήν την προσπάθεια του πόνου...κι άλλο,κι άλλο...<br /> ...ένα άλλο εμπόδιο που υπερπηδεί ,είναι αυτό όλο το ίδιο πράγμα.<br /><span style="font-style:italic;"> Είναι η κατάκτηση του πόνου ο μόνος στόχος μου?Ωραία ερώτηση.</span> <br />Ο πόνος πρέπει να σταματήσει, τρώει τα πάντα μέσα μου, και η απάθειά μου υποστηρίζει αυτήν την δυστυχία, αυτή την έχθρα... <br />Γιατί θα με καταστρέψω εάν δεν του δίνω την αγάπη που χρειάζεται.<br /><br />Ακούω τη σιωπή<br />Ακούω το αίμα μου να τρέχει<br />Αναζητώ την αλήθεια<br />Ακούω τη σιωπή,σας το λέω..είναι η καλύτερη κραυγή<br />Μνήμες που σας κατέστησαν τρελλούς<br />Ακούστε, ακούστε μέσα στο φόβο<br />Πόσο διαφορετικός είναι μέσα στη σιωπή.Δώστε του την αγάπη που χρειάζεται.<br />Είναι αυτό το κάψιμο..<br /><br />Το να τα δίνεις όλα,γιατί αλήθεια?<br /><br /><br /> Και με βρίσκω πίσω..Πίσω απο τραίνα που ήδη πέρασαν απο πάνω μου,τα βλέπω με αναποδογυρισμένο πρόσωπο και απορώ αν ζω τη δεδομένη στιγμή, αφού το τραίνο έφυγε κι εγω το βλέπω. Ίσως ο θάνατος μου να μην είναι το χάσιμο του τραίνου σε κάποιον σταθμό,ίσως είναι οι ράγες.<br />Τα κάνουμε όλα τέλος τελικά..<br /><br /><br />- - - εεεηηηη , προς τι όλη αυτή η απαισιοδοξία?<br />Δύναμη ,για να μην υποστείς άλλο, άλλες κενές υποσχέσεις<br />Πήγαινε να βρεις την αλήθεια για σενα και να την δεχτείς!<br />Eσυ κάνεις το τέλος να ναι τέλος..<br />Όχι άλλο υποβιβασμένες δικαιολογίες<br />Πήγαινε<br />Αύξησε τα αδύνατα φτερά σου..---<br /><br /><br />-----Ξέρεις κάτι? Εάν μόνο για μια ημέρα ακούσεις και προσέξεις το πορφυρό τρέξιμο του αίματός σου,δοκίμασε την πικρή προτίμηση των φιλοδοξιών θανάτου που σκιάζει τα μάτια σου.<br />Πώς μπόρεις να χαλαρώσεις τη συγκίνηση? ζωντανός...<br />Χωρίς δισταγμό..<br />Έξοδος και διαφυγή.<br />Η συλλογή των χωρισμένων χώρων είναι ένα αίνιγμα.<br />Λύστε το γρίφο.<br />Εμπιστοσύνη σε σας<br />Μπορείτε να επιβιώσετε.-----<br /><br /><br /> Εμπιστοσύνη,μια λέξη τόσο δια στροφικά περίεργη<br />Σε κάνει τόσο αδύνατο με τις συγκινήσεις..<br />Γιατί όταν δεν προσέχεις πίσω από τις μάσκες που φοράς, μην χρησιμοποιείς καμία σπαταλημένη λέξη για εμπιστοσύνη,ειδικά γι αυτούς που σε σπρώχνουν στο έδαφος,σου τραβάνε τη μάσκα και σε αφήνουν κάτω....Και βλέποντας σε απο ψηλά σου κάνουν την ερώτηση που τους κάνει να νιώθουν στα ψηλά..<br /><br />'' Έχεις πραγματοποιήσει τα πάντα εσύ και πρέπει να αγαπηθεις τελικά?'' ''Εάν όχι, μπορείς να αγαπήσεις οποιοδήποτε ,αλλιώς; ''<br /><br /><br />Τελικά, κανένας δεν μπορεί να φθάσει σε μας ,μέσω της προσωπικής μας κόλασης ,που τρωγόμαστε μόνοι σας, μακριά ,στο δικό μας σπιτικό, <br />το κοχύλι.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-47137226721788079842011-10-23T09:22:00.000-07:002011-10-23T11:22:43.932-07:00Μορφέας<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLXiXv-ryQ02lTDks6_DFtyYcq3j0ZBEY-HuzYe151JM12F4ljiJ_b9_kFDKZ9gW9K1_lHQ6swybGU8FfROfmYVcfNHrIEnEGeVIbN_qMkSJnUpftAW8JsF0zWN19B3t750b-sOcLhcU0/s1600/121-ekeinos-viase-alla-o-morfeas-ftaiei.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 126px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLXiXv-ryQ02lTDks6_DFtyYcq3j0ZBEY-HuzYe151JM12F4ljiJ_b9_kFDKZ9gW9K1_lHQ6swybGU8FfROfmYVcfNHrIEnEGeVIbN_qMkSJnUpftAW8JsF0zWN19B3t750b-sOcLhcU0/s200/121-ekeinos-viase-alla-o-morfeas-ftaiei.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5666734745187340226" /></a><br />Μορφέα γιε του Ύπνου και θεέ των ονείρων,που δίνεις και παίρνεις μορφή και σχήμα ,φανερώσου σαν μάγος στο όνειρο μου μια βραδιά και δώσε μου ζωή,στα άψυχα φαντασιακά αντικείμενα του είναι μου..<br /><br /><br />Κάνε με φάμπρικα που την κάψανε οι εξεγερμένες εργάτριες,<br />μίασμα στους ''θρησκευόμενους και ηθικούς''<br />δρόμο που τον έχουν περπατήσει εκατοντάδες διαδηλωτές<br />Κάνε με πέτρα στα χέρια ενός εξεγερμένου<br />Πινακίδα εξόδου σε λευκό κελί<br />Κάνε με μάγισσα που την κάψανε στην πυρά οι σταυροφορεμένοι<br />Σφαίρα στο σώμα του αυτοκράτορα και σκουλήκι στο στομάχι της βασίλισσας<br />Χολή στους παρασημοφόρους και κρεμάλα που θα ζώνει το χοντρό λαιμό ενός αξιωματικού<br />Κάνε με φως και στείλε με σάυτούς που βλέπουν την χαμένη τους ελπίδα στη βελόνα..<br />Κάνε με πριόνι στα χέρια ενός φυλακισμένου και ηλεκτρική καρέκλα σε κάποιο δικαστή.<br />Κάνε με ατελειωτες παρεμβολές στη τηλεόραση και πιπέρι στο στόμα ενός δημοσιογράφου..<br />Κάνε με το γκλομπ στο κώλου του μπάτσου και περίστροφο στα χέρια μιας πορνης που βιάστηκε.<br />Κάνε με νύχτα να σκεπάσω με μαύρο την γαμημένη αφθονία των βολεμένων..<br />Κάνε με ματωμένη ανάσα στις καρδιές αυτών που πονούν..<br /><br />Πάρε με μακριά Μορφέα..Κάνε με όλα αυτά και πάρε μου την ανάσα,δώσε μου ύπνο βαθύ,την μορφίνη σου να ταξιδέψω..μακριά απο ανθρώπους που με καταζητούν νεκρή ή ζωντανή και δεν σ αφήνουν να με βυθίσεις στα όνειρά σου..<br /><br />Δώσε μου το σχήμα ,τη μορφή γιατί την φωνή την έχω αλλά κανείς δε ακούει,όλοι κοιμούνται και δε ακούνε , ούτε βλέπουν , ούτε αισθάνονται..<br />Ομως όσο έχω αυτή τη φωνή κι όσο έχω ανοιχτά τα μάτια μου,άλλο τόσο θα υπάρχω.<br /><br />Κι όταν τελειώσεις μαζί μου,κάνε μου μια χάρη..Ταξίδεψε στα πέρατα της γης και δώσε και σ αυτούς που δεν ξέρουν αν είναι άνθρωποι ακόμα..Εκτέλεσε την αποστολή σου,πάρε ανθρώπινη μορφή στον ύπνο τους,φίλα τους,κάνε τους έρωτα,γάμα τους,κάνε τους να αισθανθούν,να κλάψουν,να γελάσουν,να ικανοποιηθούν,να ονειρευτούν..τουλάχιστον...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2025591477683978429.post-12040452601182239472011-10-21T03:59:00.000-07:002011-10-21T06:09:26.268-07:00Αρρωστος κόσμος<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJt5P6-6ffSYW6rI3hZUbTxgNDghn-yVHX-TXPXrl53kk7Lx_rDTmC3R7P-yXSUDnZDsXOPDRIcWE0NlF4Gh7xgTyikF7QwaGWVac-JV7HXTXQlJfDg2gkAtty1I_v3iedl_j4V68XFxM/s1600/18-39-1-thumb-medium.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 122px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJt5P6-6ffSYW6rI3hZUbTxgNDghn-yVHX-TXPXrl53kk7Lx_rDTmC3R7P-yXSUDnZDsXOPDRIcWE0NlF4Gh7xgTyikF7QwaGWVac-JV7HXTXQlJfDg2gkAtty1I_v3iedl_j4V68XFxM/s200/18-39-1-thumb-medium.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5665906581884698034" /></a><br />Η κοινωνία απέτυχε να με ανεχτεί και έχω αποτύχει να ανεχτώ την κοινωνία ..Aκόμα δεν μπορώ να βρώ ποιος άνθρωπος στο εσωτερικό μου είμαι. Ακούτε τις ηχώ ενός εσωτερικού πολέμου,τίποτα δεν μπορεί να πάρει τη φρίκη από τα γεμάτα χημικά μυαλά μας. Ο άρρωστος κόσμος μας! Η απώλεια όλης της ηθικής,θα πουνε κάποιοι ''ασφαλείς΄΄ και βολεμένοι.<br /> Το μίσος μου έχει αυξηθεί,έγινε τόσο ισχυρό όσο η σύγχυσή μου.. Η μόνη ελπίδα μου ,η μόνη λύση μου είναι μια βίαια επανάσταση,που θα βιάσει όλα τα καλομαθημένα πρέπει και θέλω μου,γιατί το ένστικτο του ζώου μου λέει να επιτεθώ γιατι μου επιτίθενται..γιατί πεινάω ...και μου αρπάζουν την τροφή μεσα απο τα δοντια.<br /><br /> Βίαιος λόγος επαναστάσεων για τους ανθρώπους που καταστρέφουν οτι ομορφο αξίζει να αισθάνεσαι. Δεν χρειάζομαι μια αιτία, γιατί η οργή μου περιφρονεί ακριβώς τη φύση της ανθρώπινης φυλής ,όταν βλέπω πως είμαι η ίδια η απέχθεια και η βία,το μίσος γίνεται ο μόνος φίλος μου,γιατί δε βρίσκω πουθενά την αγάπη πια.. Η επιείκεια αποταμίευσής μου όταν χάνεται η αγάπη πέρα από τον έλεγχό σας. Η χλωμή σκιά της σφοδρής επιθυμίας που δεν μπορεί το φως η ψυχή σας να κρατήσει.. Έτσι τις κρύες πικρές παραισθήσεις πάγου σας ,δεν χρειάζομαι , ΟΎΤΕ ΝΑ ΖΉΣΩ μέσα στον κενό κόσμο σας.. Ούτε να πεθάνω απο αναπνευστικά προβλήματα στη μέση του δρόμου..γιατί ήδη ασφυκτιώ στο σπίτι μου..Και δε εχω λεφτά να πάρω αντιασφυξιογόνα μάσκα..<br /><br />Η ομορφιά δεν είναι πλέον αυτό που βλέπαμε,ολες οι ομορφιες είναι όλες στη συγκρουση πια,μακρια απο την εξουσια ενος βασιλειου που μας φροντιζει...και η ουτοπία δεν θα έρθει γιατί την εμπιστοσύνη που δεν μπορώ να αισθανθώ, γιατί ο πόνος και το καμένο μου μυαλο έχουν πάει παράφρονες σε κελί χωρίς παράθυρο..και πεθαίνω κι εγώ καθε μέρα εισπνέοντας ληγμένα χημικά που με ντοπάρουν.Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/01645497835932192486noreply@blogger.com0