Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Μαυρη τρυπα
είναι τώρα που ο χρόνος γίνεται μια τρύπα στο έδαφος
είναι τώρα που η γη το έχει πάρει είδηση οτι κτυπήθηκε
είναι τώρα που όλα μοιάζουν τόσο μικρά
είναι τώρα που δε φτάνω να βουρτσίσω τα δόντια μου
είναι τώρα που παραδέχομαι τη μπόχα μου
είναι τώρα που εσύ κ εγώ γίναμε σχεδόν ιδιοι
είναι τώρα που η μάνα σου ξερνά από τη κούραση
είναι τώρα που τα δεντρα ειναι μπλε με μωβ αποχρωση
είναι τώρα που το τώρα μετακινήθηκε απο το χθες
είναι τώρα που το τώρα κόλλησε στο χθες
είναι τώρα που το τώρα αλλαξε απο το τώρα
είναι τώρα που το τώρα γίνεται σήμερα
είναι τώρα που το τώρα γίνετε αύριο
είναι το τώρα που εγινε αύριο...
είναι το τώρα που γίνεται πάντα...
είναι τότε που εβλεπα τη θάλασσα..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Ο χρονος ισως ειναι μια πλανη γλυκια μου vereggaria.Μην ασχολεισαι τοσο μαζι του...Υπεροχο το κειμενακι σου...
Δημοσίευση σχολίου