Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

λευτεριά στα όνειρα





Τίποτα δε μας χαρίστηκε,όλα εδώ πληρώνονται.
Όνειρα,παρατημένα στις όχθες του ποταμού,να κολυμπούν ,μέσα στα απόβλητα του κοντινού εργοστασίου.Ξερνάμε όνειρα,τις πεθαμένες μας ελπίδες που τρώμε κάθε μέρα.
Ψοφίμια τα όνειρα των ανθρώπων και μεις κοπρολάγνοι ,σκουπιδοφάγοι.
Δεν είναι απαισιοδοξία,αλλά η κάμερα ΄΄μάτι΄΄ που χρησιμοποιώ στη ζωή μου.
Γιατί,όσο ονειρεύομαι να δω το κόσμο με άλλο μάτι,αυτό το μάτι όλο και καταγράφει την πραγματικότητα  Και όσο και αν με τσακίζει,επανέρχομαι στο ''ρεμα'' του νεορεαλισμού.Σε αυτό το ρέμα που παρασέρνει λάσπη και βρωμιά,εγώ κολυμπάω,εγώ και τα όνειρά μου.
Και ας με λένε γραφική και ας περιμένουν να δουν κάτι άλλο απο μένα.Λευτεριά στα όνειρα,λοιπόν.
Λευτεριά σε όσα φέρνει ο χρόνος.Λευτεριά στην υπομονή.
Γιατί δε θέλω να περιμένω άλλο.Θέλω να μην θέλω να λέω θέλω.Αλλά και πάλι θέλω να ζαλιστώ και να μην σκεύτομαι, αλλά οι σκέψεις που βολτάρουνε μόνες σαν τους τυφώνες,είναι αυτές που μένουν για αιώνες.
Τι να την κάνω την αθανασία άμα δε είμαι καν ζωντανή.
Και ας με λένε γραφική και ας περιμένουν να δουν κάτι άλλο από μένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: