ένα τσιγάρο,δύο,τρία,τεσσερα,χιλιαδες..
τόσα όσα και τα κάγκελα που περικυκλώνουν τις ζωές μας.
Απο τη Βαστίλλη ,στον Κορυδαλλο και την Άμφισσα μέχρι τη κάθε φυλακή του κόσμου,στα σύγχρονα κολαστήρια που η αστική δημοκρατία προτιμά να αποκαλεί σοφρονιστικά ιδρύματα.Στο γηρασμενο αυτό κόσμο της αθλιότητας και της υποταγής κανείς δεν είναι ελευθερος.Η αξία της δημοκρατίας κτίζεται καθημερινώς απο τους υποστηρικτές της και απο όλους μας μέσα σε σιδερένια κάγκελα,στερεά και ψυχικά.Ας καπνίσουμε απο ένα τσιγαρο απο το πακετο της δικής μας φυλακής,του οποίου ο καπνός ,να πάει πάνω απο κεφάλια και πολιτείες,πάνω απο ερημιές και να φτασει μέχρι τον τελευταίο κρατούμενο.Ας χορέψουμε μέσα απο τα δικά μας κάγκελα και με την αύρα μας να γκρεμίσουμε τη Βαστίλλη της εποχής μας....
2 σχόλια:
Λέγεται συρματόπλεγμα. Μπορεί να γίνει όσο λεπτό θέλουμε, όσο μακρύ επιθυμούμε και προπάντων προσφέρει πολλές και χρήσιμες εφαρμογές. Προστατεύει τις περιουσίες μας, ξεχωρίζει κράτη, ασφαλίζει την κοινωνία από όσους την υπονομεύουν. Παίρνει πολλά και ενδιαφέροντα σχήματα, βγαίνει και σε διάφορα χρώματα μα η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι μπορούμε να του δώσουμε χρώμα….αόρατο.
Έτσι δεν μας προβλημάτισε δεν μας ανησύχησε, δεν μας ενόχλησε καθόλου όταν καταφέραμε να απλώσουμε χιλιόμετρα από δαύτο σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τρίτος Κόσμος, πεινασμένα στόματα μαντρωμένα και στοιβαγμένα από την άλλη μεριά.
Έπειτα μας περισσεύει αρκετό από δαύτο να κλείσουμε και άλλους χώρους. Μετανάστες, ελπίδες χαμένες που ζητούν ελπίδα, ζωή, να αναπνεύσουν.
Μα ακόμη μας περισσεύει αρκετό από δαύτο να κλείσουμε και άλλους χώρους.
Ψυχές απομόνωση, άρνηση, καχυποψία.
Μα ακόμη μας περισσεύει αρκετό από δαύτο να κλείσουμε και άλλους χώρους.
Ιδέες, σκέψεις, απαγόρευση, απογοήτευση.
Συρματοπλέγματα παντού στις ψυχές, στους ανθρώπους, στις ιδέες. Ένας πλανήτης γεμάτος.
Μια πίεση που ολοένα αυξάνει.
Μα ακόμη και τώρα που έχουμε πολλά τοποθετήσει, μας περισσεύει αρκετό από δαύτο. Πρέπει να βρούμε και άλλους χώρους να κλείσουμε.
Πόσους ακόμη, ποιους άραγε και μέχρι πότε;
Ήδη υπάρχουν ρωγμές, παρατηρούνται ασυνέχειες όσο κι αν το σύστημα καραδοκεί, όσο κι αν έχει τα μέσα να επισκευάζει συνέχεια. Είναι πολλά τα χιλιόμετρα δεν προλαβαίνουμε όσο ανθεκτικά κι αν το φτιάξαμε.
Και τότε..
Η Μαρία Αντουανέτα θα πάψει επιτέλους να νοιώθει μόνη της.
Σκέψεις ενός φυλακισμένουe..
''arxisa na apolamvanw to geuma m,itan ligo skliro ma egw to apolamvana gt peinousa..ksedipsousa me to poto m,ligo almiro alla egw dipsousa..etrwga ta sidera k epina ton idrwta mu...wraia skepsi i eleutheria,se kanei na dipsas k na peinas sinexeia k xerome giauto...tha ta kataferw..kserw oti fai k poto tha exw edw p vriskomai,sidera k idrwtas..mexri to telos..''
gramma enos filakismenou sti ginaika tou
Δημοσίευση σχολίου