Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Μορφέας


Μορφέα γιε του Ύπνου και θεέ των ονείρων,που δίνεις και παίρνεις μορφή και σχήμα ,φανερώσου σαν μάγος στο όνειρο μου μια βραδιά και δώσε μου ζωή,στα άψυχα φαντασιακά αντικείμενα του είναι μου..


Κάνε με φάμπρικα που την κάψανε οι εξεγερμένες εργάτριες,
μίασμα στους ''θρησκευόμενους και ηθικούς''
δρόμο που τον έχουν περπατήσει εκατοντάδες διαδηλωτές
Κάνε με πέτρα στα χέρια ενός εξεγερμένου
Πινακίδα εξόδου σε λευκό κελί
Κάνε με μάγισσα που την κάψανε στην πυρά οι σταυροφορεμένοι
Σφαίρα στο σώμα του αυτοκράτορα και σκουλήκι στο στομάχι της βασίλισσας
Χολή στους παρασημοφόρους και κρεμάλα που θα ζώνει το χοντρό λαιμό ενός αξιωματικού
Κάνε με φως και στείλε με σάυτούς που βλέπουν την χαμένη τους ελπίδα στη βελόνα..
Κάνε με πριόνι στα χέρια ενός φυλακισμένου και ηλεκτρική καρέκλα σε κάποιο δικαστή.
Κάνε με ατελειωτες παρεμβολές στη τηλεόραση και πιπέρι στο στόμα ενός δημοσιογράφου..
Κάνε με το γκλομπ στο κώλου του μπάτσου και περίστροφο στα χέρια μιας πορνης που βιάστηκε.
Κάνε με νύχτα να σκεπάσω με μαύρο την γαμημένη αφθονία των βολεμένων..
Κάνε με ματωμένη ανάσα στις καρδιές αυτών που πονούν..

Πάρε με μακριά Μορφέα..Κάνε με όλα αυτά και πάρε μου την ανάσα,δώσε μου ύπνο βαθύ,την μορφίνη σου να ταξιδέψω..μακριά απο ανθρώπους που με καταζητούν νεκρή ή ζωντανή και δεν σ αφήνουν να με βυθίσεις στα όνειρά σου..

Δώσε μου το σχήμα ,τη μορφή γιατί την φωνή την έχω αλλά κανείς δε ακούει,όλοι κοιμούνται και δε ακούνε , ούτε βλέπουν , ούτε αισθάνονται..
Ομως όσο έχω αυτή τη φωνή κι όσο έχω ανοιχτά τα μάτια μου,άλλο τόσο θα υπάρχω.

Κι όταν τελειώσεις μαζί μου,κάνε μου μια χάρη..Ταξίδεψε στα πέρατα της γης και δώσε και σ αυτούς που δεν ξέρουν αν είναι άνθρωποι ακόμα..Εκτέλεσε την αποστολή σου,πάρε ανθρώπινη μορφή στον ύπνο τους,φίλα τους,κάνε τους έρωτα,γάμα τους,κάνε τους να αισθανθούν,να κλάψουν,να γελάσουν,να ικανοποιηθούν,να ονειρευτούν..τουλάχιστον...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

με συγκινησες φίλη μου,γιατί εκφράζεις μια θέληση να σώσεις οτιδήποτε αν σώζετε με ένα μοναδικό τρόπο.Επικαλείσε τον Μορφέα που συνήθως στοιχειώνει τα όνειρα μας και του ζητάς να γίνεις η λύση.Μακάρι να γινόμασταν μορφές,είτε σκιές ακόμα του φαντασιακού μας..Αλλά όσο αφορά τον κόσμο,πρέπει να γίνουμε πέρα απο τα όνειρα..

Σε χαιρετώ